|
 |
 |
 |
Şehit eşinden veda mektubu
Sevgi Çağlar, şehit olan eşi Kazım Çağlar'a hitaben yazdığı, Son Veda' isimli bu mektupla emniyet mensuplarının 'yılın annesi' ödülünü kazanmış.
Günlerden 12 Mayıs 1998 Çarşamba, yer Tunceli. Ruhuma, aklıma, kalbime, iliklerime kadar silinmemecesine kazınan tarih. Terörle Mücadele Şube Müdürlüğü'nde çalışıyordum. İş yoğunluğuma rağmen hayatımdan memnundum. Eşim Kazım Çağlar Özel Harekat Şube Müdürlüğü'nde çalışıyordu. Eşim işini çok sever, her şeye rağmen görevine koşarak giderdi.
'İÇİMDE KÖTÜ BİR HİS VARDI'
12 Mayıs 1998 tarihinde mesaideydim. Kazım da gece görevine gidecekti. Saat 15.30 sıralarında yanıma uğradı. Yanımdan hiç ayrılmak istemiyordu sanki... Konuşmuyor, yıllardır görüşmemiş gibi birbirimize bakıyorduk. Zaman çabuk geçmişti. Geç kalmıştı ama gidişini ağırdan alıyordu. Saat 18:00'de görev alması gerekirken hala yanımdaydı. Vedalaştık... Bir süre sonra K-6 tepesine giden Özel Harekat aracının mayının üzerinden geçtiği söylendi. Kazım da K-6' ya göreve gidecekti. Bir anda bütün bedenimi bir telaş saldı. Çok geçmeden, iki polisin şehit olduğu üçünün de yaralandığı haberi geldi. Muğla aile mezarlığında bulunan mezar taşında, "Uğruna canını verdiğin bu vatan toprakları kucağında yavrusunu incitmeden uyutan bir anadır. Ana'ya ihanet edeni bu asil Türk Milleti asla affetmeyecektir. Seni asla unutmayacağız. Sen rahat uyu! Ruhun şad olsun. El Fatiha. Tüm Sevenlerin" yazıyor.
'ONU ÇOK ÖZLÜYORUM'
Onu çok özlüyorum. Oğlum şimdi sekiz yaşında. Babasını anmadığı gün yok. "Neden babam? Ona kıyanlar ne oldu? Büyüyünce ben de onları öldüreceğim." diyor. Elimden de birşey gelmiyor. Yapabildiğim tek şey, oğluma; huzur, güven, barış ve emniyetin herkesin hava kadar su kadar ihtiyaç duyduğu ortak ve evrensel değerler olduğunu söylemek oluyor. Çok değerli hayat arkadaşım. Biliyorum ki sen de bizi izliyor ve bize inanıyorsun. Seni hiçbir zaman unutmayacağım.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
