|
Ah o sahne öldürdü beni
Bir İstanbul Masalı'nda Arsen Gürzap (Behiye) ve Tomris İncer'in (Nebile) bir kafede karşı karşıya geldikleri an. İki kadın. İkisi de taş gibi. Hayata karşı duruşları yani... İkisi de burunları yere düşse dönüp de almayacak kadar mağrur ve gururlu. Ama nasıl da 'kadın'lar. Karşılıklı oturmuşlar birbirlerine "Acımadı kiii acımadı kiii"yi oynuyorlar. Başlar havada, sesler çatallaşmasın diye nasıl bir uğraş içindeler. Sözde ikisi de sert kaya. Ama ikisi de konuşurken gözlerinden şırıl şırıl yaş boşanıyor. Kadın işte yaaa. Her koşulda ayakta, dimdik, savaşçı, yenilmez ama bunun yanında ağlamaktan da utanmaz. Kadının gözyaşını güçsüzlük sananlara koca bir naniiiik! İki usta oyuncuyu, yalnızca bu sahne ve o kısacık anda bana yaşattırdıkları için yanaklarından öpüyorum. Öncel Oscar'ları Gürzap ve İncer'e... Müthiş bir sahneydi. İnşallah kaçırmamışsınızdır.
|
