Futbol ve adalet

Üstüne şaibe düşmüş bir federasyonun hakemi düdüğünü bırakıp, asıl sorumlular yerinde oturuyorsa bu işte bir yanlışlık var demektir. Futboldan çeteleri çıkarmak, tribün terörüne son vermek, futbolu adaletli bir rekabet haline getirmek için Meclis'in devreye girmesi zorunlu hale gelmiş görünüyor.
İnsanlar için en önemli kavramlardan biri adalettir. Bağımsız yargı, bireyin devlete karşı en büyük güvencesidir. Adalet sistemi siyasallaşır, yargı kirlenirse o ülkede huzur ve dirliği sağlamak güçleşir.
Türkiye, yargı sistemindeki çarpıklıkların bedelini ağır biçimde ödedi, ödemeye de devam ediyor. Yargı sistemini geliştirmek, düzeltmek, yargıçlara daha iyi eğitim ve çalışma koşulu sağlamak için gerekli adımlar ne yazık ki, gerekli hızla atılamıyor.
Adalet kavramıyla ilgili sıkıntı ve rahatsızlık "yargı" ile kısıtlı değil. Yeşil sahadaki "adalet" sistemi de artık sıradan futbolseveri rahatsız eder hale geldi. Bir dönem Avrupa'da birbiri ardına başarılara imza atan futbolun üzerine fedarasyonun şaibesi düştü.
Günümüzde futbol, sadece bir oyun değil. Naklen yayın hakkı, ürün satışı, tribün geliri ile milyonlarca dolarlık bir endüstri haline gelmiş durumda.
Her hafta sonu, gencinden yaşlısına, kadından erkeğe binlerce kişi tribünleri dolduruyor, milyonlar sevdikleri renkler için ekrana kilitleniyor.
Böylesine büyük paraların döndüğü, futbolculara milyonlarca dolar ödendiği, milyonlarca insanın gönül verdiği bir spor dalının "adaletli" biçimde yönetilmemesi çok rahatsız edici.
Futbol Federasyonu Başkanı, Merkez Hakem Komitesi Başkanı ne derlerse desinler! Türk futbolunda adalet terazisinin doğru mu, eğri mi olduğunu ölçmek için bakmamız gereken tek bir ölçüt var. O da, Şampiyonlar Ligi, Türkiye'nin katıldığı Dünya Kupası gibi büyük organizasyonlarda UEFA ve FİFA tarafından görevlendirilen bir tek Türk hakem bulunmaması.
Futbol Federasyonu Başkanı, boş yere böbürlenmeyi bırakıp bu gerçeği görmeli ve hakemlik sisteminin çöktüğünü itiraf etmeli.
Hakemi düdüğü bırakmak zorunda kalan bir federasyon başarısız bir federasyondur. Ali Aydın düdüğü bırakıp, ona görev verenler yerlerinde oturuyorsa, bu işte büyük bir yanlış vardır.
Futbol Federasyonu'nun ipin ucunu kaçırdığı bu spor dalında, kulüplerin de sütten çıkmış ak kaşık olmadığı ortada. Çete reisleriyle bağlantılar, tribünlerde şiddeti destekleyen amigolara para vermeler, seyircinin sahaya her türlü maddeyi atması karşısında sessiz kalmalar...
Bütün bu tablo Türkiye'de futbolun geleceğini karartıyor.
Oysa yakın zamana kadar Avrupa Galatasaray'ın, Türk Milli Takımı'nın başarılarını konuşuyordu.
Balık baştan koktu ve önemli bir tanıtım silahı şimdi silikleşip önemini yitirdi.
Üstelik Türkiye'de futbol sadece futbol değil.
Bu nedenle, bu iş, hakkaniyete uygun karar veremediği apaçık ortaya çıkan, Ankara'daki iktidara göre yön değiştiren, eğitim ve bilgi düzeyi belirli insanlara bırakılamaz.
Hıncal Uluç'un çağrısı doğru ve yerindedir.
Futboldan çeteleri çıkarmak, tribün terörüne son vermek, futbolu adaletli bir rekabet haline getirmek için Meclis'in devreye girmesi zorunlu hale gelmiş görünüyor.
Hoşumuza gitsin gitmesin, bugün Türkiye'de futbol tartışmaları nüfusun önemli bir kesimi için Kıbrıs konusundan daha önemlidir.
Halkın bu kadar önem verdiği bir spor dalının "adil", "şaibesiz", "barışçı" olması şarttır.
Türkiye'de futbol Meclis'in el atmasını gerektirecek kadar önemli bir konudur.