|
 |
 |
 |
Podyumların arkasında taciz ve hakaret var
Kendisi de bir dönem mankenlik yapan İngiliz gazeteci Helen Kirwan Taylor'ın yazdığı bir makale, taş bebeklerin hayatının hiç de göründüğü gibi olmadığını ortaya koydu.
Taylor'a göre podyumun arkasında verdikleri sözü hiçbir zaman tutmayan ajans yöneticileri, mankenleri çapkınların önüne atmaktan kaçınmayan menajerler ve bol bol da taciz var
Mankenler için hep ışıltılı bir dünyanın "pırıltılı ve bir o kadar da kaprisli bebekleri" yakıştırması yapılır. Ancak bir dönem kendisi de mankenlik yapan İngiliz gazeteci Helen Kirwan Taylor'ın yazdığı bir makale, taş bebeklerin hayatının hiç de göründüğü gibi olmadığını ortaya koydu. İşte Taylor'un kaleminden podyumun öteki yüzü: Moda fotoğrafçısı olan bir aile dostumuz tam bir manken fiziğine sahip olduğumu, bir ajansa gitmem gerektiğini söylediğinde 16 yaşındaydım. Beni, diplomat olan babamla yaşadığım Berlin'deki evimden alıp Paris'teki Eileen Ford's mankenlik ajansına götürdüler. Büyük bir ofise girdim. İçerideki kadın ve erkekler sırayla beni "yokladı."
ÜNLÜLER DAHA RAHAT
Biri gerçek olup olmadıklarını anlamak için kirpiklerimi çekiştirdi, diğeri popomu elleyip biraz küçültmem gerektiğini söyledi. Çok iyi derecede Fransızca biliyordum. Ama onların hepsi bana tek bir kelime dahi anlamıyormuşum muamelesi yaptı. Tek bir tebessüm ifadesi dahi olmayan yüzlerini anneme çevirip "Bu işi istiyorsa Paris'e taşınması gerekir" dediler. Bu benim moda endüstrisiyle ilk tanışmam oldu. Gazeteciliğe başladıktan sonra daha da içlerine girme imkânım oldu. Birkaç yıl önce bir mankenle çekim için çalıştım. Büyük bir odaya sokulup 10 kişinin önünde üzerini değiştirmesi istendi. Yemek getirildiğinde kimse ona aç olup olmadığını sormadı. Zirvedeki isimlerin, Claudia Schiffer, Cindy Crawford, Christy Turlington gibilerinin, yemeklerinden özel işlerine kadar her şeyleriyle ilgilenen ekipleri var. Daha alt basamaklardaki mankenlerin işi ise çok zor. Bir ajansla sözleşme imzalamak başarının garantisi anlamına gelmiyor. Kazançları çok düşük oluyor. İşte bu dönemde New York'ta isyan başladı. Aralarında Heidi Klum, Claudia Schiffer ve Gisele Bundchen'in de olduğu 10 bin manken Elite, Ford ve Wilhelmina gibi dev mankenlik ajanslarına dava açtı. Mankenler, ajansları alacakları komisyonu anlaşıp sabitlemek ve yüzde 10'luk standart komisyonu iki katına çıkarmakla suçluyor. Dava, Manhattan'da önümüzdeki ay başlayacak. Duruşmaların son yılların en kirli kavgalarına, tartışmalarına sahne olacağı söyleniyor. Mankenler, telefonlar için dahi kendilerine fatura kesildiğini söylüyor. Ajanslar ise birçok mankenin estetik ameliyatlar, uyuşturucu tedavileri, hatta kefalet ücretlerini bile kendilerinin ödediğini belirtiyor. Davacıların liderlerinden biri Carolyn Fears. 34 yaşındaki eski manken "Bu ajanslar birçok genç kızla sözleşme imzalıyor. Ben de onlardan biriydim. Size söylediklerine güvenmek zorunda kalıyorsunuz. Bir anlaşma imzalıyorsunuz. Ama bu anlaşma sizi ajansa mahkettiği gibi size de hiçbir şey kazandırmıyor" diyor. Davacılar arasındaki erkek mankenlerden Tim Geary ise "Ajanslar size ayarladıkları işin parasını söylemiyor. Sizi arayıp, "Günlük 900 dolara bir iş var" diyorlar. Siz, "Bir önceki işim günlük 1200 dolardı" dediğinizde ise "İster beğen ister beğenme" diyorlar. Birçok mankenin başta anlaşılan paranın yarısını bile aldığından şüpheliyim" diyor. En iyi mankenler Londra'da oturuyor, kimi zaman işi için New York'a gönderiliyor.
EN İYİSİ LONDRA
Şanssız olanlar ise Japonya ile Milano arasında dolanıyor. Vogue dergisinin eski editörlerinden biri, Milano'daki ajanslar için "Onlar işadamı değil gangster. Mankenler otellerinden eskortları olmadan çıkamıyor bile. Hepsi çok korkuyor" diyor. Tatler dergisinin eski editörlerinden Jane Procter da benzer şeyler anlatıyor: 4 manken onları korumamız için bana yalvarmıştı. Milano'da aynı otelde kalıyorlardı. Bu kızlara ajansları İtalyan playboyların malikânelerine gideceklerini söylemiş. Ortalıkta boy göstermeleri istenmiş. Adamlara yem gibi atılacaklardı..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
