Win-Türkçe
ASCII

Mathew Cornelius (65'inci katta çalışıyordu): Kopmuş eller gördüm!
08.40'ta işe geldim. Kahvaltı etmek için kafeye gittim. Büyük bir sarsıntı hissettik. Pencereye koştuğumuzda yandaki ikiz kulede kocaman bir delik gördük. İtfaiyeciler geldi ve hemen binayı boşaltmamızı söyledi. Kalabalık yüzünden yarım saatte ancak 38'inci kata inebildik. İşte o katta yeni bir patlama.. Bu kez uçak bizim binaya çarptı. Sonra her yeri duman kapladı. Ve insanlar birden panik halinde koşmaya başladı. Saat 9.15'te 10'uncu kattaydım. Her yer suydu. Binadan çıkarken bir itfaiyeci, 'Broadway'e doğru koşun ve sakın solunuza bakmayın' dedi. Dediğini yaptım ama soluma baktım. Korkunçtu... Gördüğüm o kopmuş eller, ayaklar ve kafa yüzünden bir daha asla uyuyamayacağım...

Kazuhiko Yana (1'nci katta seminerdeydi): Bomba sandım
Kabus gibiydi. İnsanlar bağırıyor ve ağlıyordu. (...) Birden köşedeki lambanın ışığı gidip gelmeye, bina sallanmaya başladı. Çok şiddetli bir kırılma duyduk. (...) Önce teröristlerin dışarda sokakta bombalı saldırı düzenlemiş olabileceğini düşündüm. Arkamı dönüp de Dünya Ticaret Merkezi'ne baktığımda ikiz binaların nasıl alev aldığını ve yükselen dumanları gördüm.

John McKeehan (Borsacı) : Sanki savaş çıktı
Çalışan bir asönsör bulabilen şanslı insanlardandım. O kadar korkmuştum ki o zaman, daha önce hiç korkmamış olduğumu fark ettim. Bir anda sanki savaş çıkmıştı.

Geoffrey Heineman (Hukukçu, 85'inci kattaydı): Korkunçtu
Sanki Big Bang'i yaşıyorduk. Korkunç bir patlamaydı. Kadının biri üzerine bir maddenin yağdığını söylüyordu. Baktım ama hiç de yaralanmışa benzemiyordu. Ona sürekli olarak sakin olmasını söylüyordum.

John Maloney (DünyaTicaret Merkezi çalışanı): Görülmemiş şey
'Cehennem bunu benzer bir şey olmalı' diye düşündüm. Ben Vietnam'da da bulunmuş kıdemli bir askerim. Ama hayatımda hiç böyle bir şeyle karşılaşmadım!