Televolesinden ciddi haberine, ‘oldukça’ kelimesini kullanmadıkları bir cümle yok gibi...

Bağırıyorlar:

Oldukça güzel!!!

Oldukça üzgün!!!

Oldukça koyu!!!

Oldukça sert!!!

Her sıfatın başına bir adet ‘oldukça’ koyuyorlar. Amaçları o sıfatı vurgulamak. Abartmak. Onun ne kadar fazla, ne kadar çok olduğunu belirtmek.

İyi de ‘oldukça’ ile ‘çok’ aynı anlama gelen kelimeler değil.

‘Oldukça’; ‘normal’ ile ‘çok’ arasında bir manaya sahip. ‘Normalden biraz fazla’ demek özetle.

Örneğin merak edip sorarsınız: “Borsada ne kadar kaybettin?” Arkadaşınız, cevap olarak kısaca, “Oldukça...” derse; bu söz, onun ‘çok’ para kaybettiği anamına gelmez. Normalden, ortalamadan biraz daha fazla para kaybettiğine işaret eder. Para kaybetmiştir. Canı yanmıştır. Ancak batmamıştır, bitmemiştir.

Bir kelimenin diğerinin yerine kullanılmasına ben ilke olarak karşı değilim. Olamam da... Çünkü nihayetinde edebiyat kelimeleri eğip bükme sanatıdır. Ayrıca yeni ilişkileri, ne görüngüleri (fenomen) anlatabilmek için eski kelimeleri, yeni anlamlar vererek kullanırız.

“O zaman derdin ne” diyeceksiniz. Derdim şu: ‘Oldukça’ o kadar fazla ve o kadar yanlış kullanılıyor ki... Okuyan herkes onu, “fazla ya da çok’ anlamında kullandığımı sanacak diye bu sefer de ben kullanamıyorum!

Peki ne olacak?

Olan şu: Eğer toplumun çeşitli kesimleri tarafından okunan bir gazete yazarıysanız... Edebiyatçı değilseniz... Dilde ana akımın dışında kalmak mümkün olmaz.

Başlıkta ‘oldukça’yı geri istediğimi söyledim ama bu bir yalan! Ben onu geri meri istemiyorum. ‘Oldukça’yı sözlüğümden sildim! Artık kullanmıyorum...

(emreakoz@sabah.com.tr)