ARI Hareketi'nin, düzenlediği "21'inci Yüzyılda Avrupa Güvenlik ve İşbirliği' konusunun tartışıldığı uluslararası toplantı dün başladı.. Bu önemli konferansa, Friedrich Naumann Vakfı, New Atlantic Initiative, İstanbul Türk-İsveç İşbirliği Merkezi ve Atlantic Genç Siyasi Liderler Birliği temsilcileri de katıldılar..
Amerika'dan gelen ve bazıları bizim ünlü Beltway ekibinden olan dostlarla karşılaştık konferansta.. Jeffrey Gedmin, Tony Blinken, Dan Mariashin, Barry Jacobs bunlardan bazıları..
Taksim'de The Marmara otelinde iki gün süre ile düzenlenen konferans, Türkiye'yi çok yakından ilgilendiriyor.. Dün konuşulanlar ve bugün konuşulacakların, konu başlıkları şöyle:
"NATO-AB İlişkileri ve Avrupa'nın Güvenlik ve Savunmasının Geleceği; Avrupa'nın Güvenlik ve Savunmasında Türkiye'nin Rolü; Balkanlar ve Ötesinde Anlaşmazlıkların Çözülmesi; NATO'nun Genişlemesi; Rusya ve Kafkaslar Konusunda Avrupa Stratejisi ve Atlmantik Ötesi Yaklaşımlar; Füze Savunma Sistemleri Küresel ve Bölgesel Etkileri.."
Dün sabahki toplantıda, salonda dolaşırken bir şey çok dikkatimi çekti.. O da üniversite öğrencilerinin azlığı idi.. Oysa, özellikle Uluslararası İlişkiler okuyan öğrenciler için bulunmaz bir toplantı bu.. Koşa koşa gelip dinlemeleri, tartışmaları izlemeleri gerekiyordu.. Bir daha bu kadar adamı birarada yakalayıp dinlemeleri kolay değil.. Washington'da bu tür toplantılara katıldığımızda gördüğümüz Amerikalı öğrencilerin ilgisinin yoğunluğu, bizi bu düşünceye itti.. Bu arada çok merak ettiğim "Uluslararası İlişkiler konusunu alan öğrencilerin gerçek anlamda başarı oranını" bir öğretim üyesi dostumdan öğrendim. "Ancak yüzde 30" dedi..
Böylesine önemli bir toplantıda, Genelkurmay'ın temsilcilerini de göremedim.. Ama mutlaka salonda idiler.. Bu tür toplantıları gelip dinlerler ve çok ciddi not tutarlar.. Daha önce defalarca tanık olduğumuzdan biliyoruz..
Bir ara ARI Hareketi Genel Koordinatörü Kemal Köprülü ile ayaküstü sohbet ettik.. Diğer tüm dostlarla gece uzun uzun konuşma imkanımız oldu.. Kemal Köprülü, Türkiye için çok önemli işler yapan bir isim.. Özellikle, Washington'da..
Onunla konuşurken, bir kere daha, Türkiye'nin yetişmiş insan gücünü gördüm.. Ve Türkiye'nin çok iyi yetişmiş bu insan gücünü, bugün ülkemizdeki siyasetin kendi neden kendi saflarına sokmadığını, bir kere daha anladım.. Çünkü bu gençler, doğru bildiklerinden en ufak bir taviz vermezler..
Kemal Köprülü ve onun gibi daha yüzlerce, binlerce müthiş iyi yetişmiş Türkler var dünyanın dört bir tarafında.. Bunları kazanabilse Türk siyaseti, eminiz ki önemli bir kilometre taşı olacaktır Türkiye için..
İşte size bir başka isim; Bülent Eczacıbaşı.. Bülent'in Washington'daki konuşmasını dinleyen bir salon dolusu Amerikalı'nın onu nasıl ayakta alkışladığını yaşamış bir gazeteciyim ben..
Neyi hayal etmiştim hep, Bülent Eczacıbaşı, Cem Boyner ve Güler Sabancı gibi isimleri, Wall Street, Silicon Valley, Washington DC gibi yerlerde bulunan pırıl pırıl Türkler'i, Ankara'da, Parlamento koridorlarında görmek..
Ne hayal değil mi?
Gözlerinizi kapatın ve bu isimlerin veya sizin tanıdığınız başka isimlerin Parlamentomuzda olduğunu düşünün..
Sonra da, "Eğer öyle olsaydı, Türkiye bugün nerelerde olurdu?" sorusuna cevap verin..
Cevabınızı duyar gibiyim...
Magazin
