Win-Türkçe
ASCII

İLLE DE BEBEK İSTİYORDU
Miyako, bir an önce çocuk sahibi olmak istiyordu. Salman ise kaçak yaşadığı için yasal sorunlarla karşı karşıya kalabileceğini söyleyerek, bu isteği mantıklı bulmuyordu. Ancak Miyako'nun çocuk tutkusunun da önüne geçemedi.

Miyako, beraberliklerinin üçüncü ayında hamile kaldı ancak düşük yaptı. Salman, üzüntüden bunalım geçiren sevgilisini aylarca teselli etti. Vize süresi çoktan dolmuştu. Fabrikadan ayrılıp başka bir işe geçti, ancak Japon polisi tarafından yakalanarak sınırdışı edildi. Türkiye'ye dönmek zorunda kalan Salman'a artık bir yıl Japonya'ya girmek yasaktı.

HASTA EŞİNİ BOŞADI
Miyako, sevgilisi ile buluşmak için Türkiye'ye kadar geldi. Salman, Gaziantep'teki kalp hastası eşini bir gün Miyako ile evlenebilmek umuduyla boşadı. Salman'ın Türkiye'de olduğu sırada işinden ayrılan Miyako, Japonya'nın ikinci büyük kenti Osaka'da yaşamaya başladı.

Salman'ı her hafta aramayı sürdürdü. Vefalı bir aşık gibi davranan Miyako, işsiz olduğunu bildiği sevgilisine para da gönderiyordu. Salman'ın yasaklılık süresinin dolmasına on gün kala tekrar Türkiye'ye gelen Miyako, sevgilisinin eşinden boşandığını öğrendi. Salman, evlenmek için ısrar ediyordu ancak "Bu işleri sen Japonya'ya döndükten sonra konuşalım" yanıtını alıyordu.

İKİNCİ KEZ HAMİLE
Miyako ile evlenmeyi kafasına koyan Salman, bir yıl sonra turist vizesi ile tekrar Japonya'ya döndü. İki sevgili birlikte yaşamaya başladı. Ancak kadın, Salman'ın evlilik ısrarını sürekli geçiştiriyordu.

Miyako bu süreçte ikinci kez hamile kaldı. Salman'ın vize süresi ise bir kez daha dolmak üzereydi. Evlenmek için ısrar etti. Bütün gerekçeleri tüketen Miyako, evlenme başvurusunu yapmaya razı oldu. Belediyeye başvuruldu; mutluluktan uçan Gözlügöl iki Japon şahit bile buldu. Evlilik başvurusunu şahitler de imzaladı.

ACI GERÇEĞİ ÖĞRENDİ
Miyako bu kez, evrakları birlikte götürmeye razı olmuyordu. Salman, gittiği evlilik dairesindeki yetkililerden acı gerçeği öğrendi: Miyako 20 yıldır evliydi.

Yıkılmış vaziyette eve dönen Salman, evrakları Miyako'nun önüne attı ve ağlamaya başladı. Ancak kadın yalan söylemeyi sürdürdü. Eşiyle yıllardır görüşmediğini, boşanma davası açtığını, ancak Japonya'da bu işlerin uzun sürdüğünü söyledi. Salman bir kez daha aşkına yenilip, Miyako'yu affetti.

Miyako bir gün Salman'dan, doğacak çocuklarını kendisine bırakmasını istedi. Kocasına dönmek istiyordu. Salman, "Çocuğumu doğur öyle git, onu asla tanımadığım bir adama vermem" dedi. Sevgilisinin kararlılığını gören Miyako, bu kez Gözlügöl'ü çileden çıkaran bir teklifte bulundu: "Kocam çok zengin, sana istediğin kadar para veririz. Çocuğu bırak!"

Miyako 23 Şubat 2000'de bir erkek bebek doğurmuştu ama Salman kadının izini bulamıyordu. Bir gün Miyako'dan telefon geldi. 'Babalık hakkı' için Salman'a çocuğunun sesini dinletmek istiyordu. Salman, oğlunun ağlama sesini dakikalarca dinledi. Umutsuz bir arayış başlatan Salman, kadının ve oğlunun izini Osaka'da buldu. Miyako'nun kocası ile yaşadığı evi tesbit etti.

TEK ÇARE POLİSE GİTMEKTİ
Salman, çocuğunu bir kez görebilmek için kadına saatlerce yalvardı. Miyako, Salman'ı içeri almak zorunda kaldı, ama bebek evde yoktu. Anne sütü yetersiz olduğu için sütanneye verilmişti. Salman kendisini sütanneye götürmesini istedi, ancak Miyako onu polis çağırmakla tehdit etti.

Bu durumu gururuna yediremeyen Salman, polise kendisi müracaat etti. Acıklı öykü polisleri de etkilemişti. Polisler, evden kaçmak üzere olan Miyako'yu kısa bir takipten sonra yakaladı. Kadın bu kez böyle bir çocuğun hiç doğmadığını iddia ediyordu. Polisler bebeğin doğduğuna ve yaşadığına dair hiç bir bilgi alamadı.

MİYAKO AMACINA ULAŞTI
Vize süresi çoktan dolan Salman, sınırdışı edildi. Bir yıllık ülkeye giriş yasağı dolduktan sonra, Japon Büyükelçiliği'ne vize için tekrar başvurdu. Ancak, vize süresini ihlal edenlerin ülkeye giriş yasağı beş yıla çıkarılmıştı. Miyako, hedefine ulaşmıştı.

Tek amacının oğlunu bağrına basmak olduğunu söyleyen Salman Gözlügöl şimdi Gaziantep'te çaresiz bekleyişini sürdürüyor. Oğlunu her gece rüyasında gördüğünü söyleyen Gözlügöl, "Bana ait olan bir çocuğun, nerede, kimlerin elinde olduğunu bilmemek çok acı. Hiç değilse, yaşadığını, mutlu olduğunu göreyim. Onu bir kez koklayıp bağrıma basayım" diyor.

Fatma Sibel YÜKSEK