 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Magazin |
|
Astroloji |
|
|
|
Para Durumu |
|
Hava Durumu |
|
|
|
Bizim
City |
|
Sizinkiler
|
|
|
|
Sarı Sayfalar |
|
İstanbul |
|
|
| Cumartesi Eki |
|
Pazar Eki |
|
|
|
Künye
|
|
E-Posta |
|
Reklam |
|
Arşiv |
 |
|
Leyla bu mektubu hiç okuyamayacak 
İran'ın 'devrik kraliçe'si Farah Diba, iki hafta önce ölen kızı Leyla'ya gecikmiş itiraflardan oluşan bir mektup yazdı. İşte bir annenin vicdan mektubu Benim güzel prensesim, acımasız bir kaderin çocuğu kızım Leyla'ya, Leyla, söze senin bizi bıraktığın andan başlamama izin ver. Bir telefonda otelde sana bakamaya gelen doktorunu, diğer telefonda da haberden ötürü çok sinirli olan kız kardeşini aradım. Sonsuza kadar sürecekmiş gibi gelen bir bekleyişin ardından doktorun senin bu dünyadan ayrıldığını söyledi, kardeşin çığlık attı. Ağabeyini aradım. Güç bir durumda olduğunu, şimdi huzuru bulmuş olabileceğini söyledi. Paris'teki cenazene seni daha önce hiç görmemiş birçok İranlı geldi ve omuzlarda taşındın. Dünyanın dört bir yanından arkadaşların sana hoşçakal demeye geldi. SADECE KAZA Sen bizi bırakalı bir hafta oldu. Dedikodular hemen başladı. Ben ölümünün intihar değil bir kaza olduğuna inanıyorum. Her zaman için kız çocukların, babalarının gözdeleri olduğu söylenirdi. Babanın senin yanındayken ne kadar sabırlı ve hoşgörülü olduğunu hatırlıyor musun? Ofisine habersizce girdiğin zamanları hatırla... Bir toplantının ortasında dahi olsa hemen gülümser ve tüm dikkatini sana verirdi. Sana her zaman yağmur için dua etmeni söylerdi, sen de bu yüzden bulutlu havaları çok severdin. Sonra korkunç sürgün yıllarımız başladı. Sizi güvenliğiniz için uzaklara göndermek zorunda kaldık. Uzun süre ayrı kaldık sizinle. Sonra babanız kanser oldu. Onun hastalığınızı basından öğrenmenizi istemedim. Bu kötü haberi söylemek için yalnızca 15 dakikam vardı. Güvenliğimiz için haber vermeden ayrılmak zorunda kaldık. Gittiğimizi öğrendiğin an yıkılmışsın. Amerika Başkanı Ronald Reagan bizi ülkesine davet etti. Yeni okulunu sevmiştin. Ama eğitim yılların boyunca hep yorgun oldun. Hangi ülkeye ait olduğunu çözemedin. Hem çok kırılgan, hem de çok güçlüydün. Herkese yardım ederken kendi sorunlarını çözemiyordun. Gökyüzüne bakıp "Neden?" diye sormaya cesaret edemiyorum... |
