İlk aşamada Fazilet'e verilmiş "büyük bir avans" var.

Bu safhada Fazilet "devletle barışık... Uzlaşmacı."

Kutan'ın bazı etkinlikleri "TV'lerden canlı olarak" yayınlanıyor.

Sonra, peş peşe, "gerilim dolu iki süreç" işliyor.

Biri, 1999 seçimlerinin "hemen öncesinde" yaşanan "küskünler hareketi."

Diğeri, seçimden "hemen sonra" meydana gelen "Merve olayı."

İkisinde de Fazilet yönetiminin "dışardan yönlendirildiği... Prof. Erbakan'ın etki alanından çıkamadığı" görüntüsü var.

Bu iki gelişme ile birlikte "Fazilet, avansı tüketiyor... Fazilet - Devlet ilişkileri gerginleşiyor."

"Kör parmağım gözüne" görüntüsü daha da netleşiyor.

Parti içinden bir kesim sanki "kapatmayı ister gibi... Açık açık suç işler gibi."

"Uzlaşmacı... Herkesle barışık" Recai Kutan, bu süreçte "beklenmedik bir söylemde" bulunuyor.

Askere taş atıyor.

"Sincan'da tankları yürüteceğinize, zamanında, bu işlerin önlemini alsaydınız" gibi bir üslup kullanıyor. (25 Ocak 2000)

Ve "hemen ertesi gün" askerden "son zamanların en sert açıklaması" geliyor.

Açılamada sadece Fazilet Partisi değil...

Partinin "geçmişi" de suçlanıyor.

"30 yıllık hareket" ağır dille eleştiriliyor. (26 Ocak 2000)

Zira...

Partide bir kesim var ki "kapatılalım... Yeni bir parti... Dikensiz gül bahçesi kuralım... Söz dinlemeyenlerden kurtulalım" havasında.

Yine bir kesim var ki, "evet kapatılalım... Eski ipotekleri aşalım... Yeni bir hareket yaratalım" düşüncesinde.

Ve üçüncü bir kesim var ki "parti kapanmasın... İç barış sağlansın" arzusunda.

Açıkçası...

Kimi "Anayasa Mahkemesi'nin sırtından" rakibini tasfiyeye çalışıyor.

Kimi de "bunca yıl bağcıyla kavga ettik... Artık üzüm yeme sürecine girsek" diye çabalıyor.