Ana dilini bile doğru dürüst konuşamayan kurnaz cahillerin, profesyonel siyasetçi etiketi altında Ankara'yı mekân tutmalarının gerçek sebebi, bu iktidar ve servet hırsıydı.

Dolayısıyla "ülkeye hizmet", "yetenekli kadroların iş başına gelmesi" gibi kavramlar gündemden düştü, gülünç hale geldi.

İktidar ve servet paylaşımı vahşi, kuralsız ve aşağılık bir oyuna dönüştü.

Bu da bana, arkadaşım Dr. Eser Alptekin'in anlattığı bir fıkrayı hatırlatıyor.

Bir ara aslan "Kurt kardeş!" demiş "Birşeyler bul da karnımızı doyuralım."

Kurt "Peki!" demiş ve hemen yakındaki sürüden bir kuzu kapıp gelmiş.

Aslan, "Kardeşim, şu kuzuyu adil olarak paylaştırsana!" demiş.

Tilki "İki but senin," demiş, "ön kollardan biri benim, biri de tilki kardeşin!"

Bunun üzerine aslan bir pençe darbesiyle kurdu yere yapıştırmış ve kurt o dakikada son nefesini vermiş.

Aslan bu sefer tilkiye dönmüş: "Hadi şimdi sen paylaştır kardeşim!" demiş.

Korkudan tir tir titreyen tilki "İki but sizin payınıza düşüyor." demiş "Ayrıca iki kol da sizin, kelle de sizin, geri kalan parçalar da. Eğer izin verirseniz kuyruğun ucundan bir parçacık kıkırdak da bana ait olabilir."

Aslan tilkiye gülümsemiş: "Aferin yahu!" demiş. "Sen bu kadar adil paylaştırmayı nereden öğrendin!"

Tilki duyulur duyulmaz biçimde fısıldamış: "Yerde yatan kardeşimden öğrendim efendim!"

Bakalım "yeni program", bu Ankara klasiğini değiştirmeyi başarabilecek mi?