Ülkemizin "şen olası" tüm şehirlerinde bu, azlı çoklu hissedilir bir durum. "Karlı kayın ormanında"ysanız karlarınız eriyordur. Yel esen boran giren bir bölgede ikâmet ediyorsanız ana rahmindeki günlerinize rahmet okutur bir durgunluk vardır değil mi?

Yani benim diyeceğimfodur ki: "Güz gülleri gibiyim hiç bahar yaşamadım" diyemezsiniz, zira derseniz bu olsa olsa nankörlük olur. Havalar pek şen şakrak gidiyor.

Geçende ucuzlukluklara bi göz atayım dedim. Aaa, bi baktım bişeycikler kalmamış. (Bizim buralarda öyle kapanın elinde kalıyor) Kalanları bir görmeliydiniz.

Misal; kazaklar,fsanırsınız ki dağ kazağı. Sanki her şey yolunda, cukkaları da sağlam ettik sömestrın da yolunu bulduk. Haydi! Hoppa ! ailecek dağa kalkıyoruz. Gerçi bizim ailede çocuk mocuk yok. Sömestr gelmis, çıkmış, gitmiş ne gam. Biz elalemin veletleriyle eyleşiyoruz. Yeğen, kuzen takımı da eşek kadar oldu söz meclisten dışarı, çocukları bile oldu. Onların çocukları filan da hava atılacak mesafede değil, yurudumun dört bir yanına saçılmış durumdalar. Biz, ailenin yüz karası olarak hayatımızı idame ettiriyoruz burda kuru kafamıza.

Endişe buyurmayın, yazıda soyağacımdan söz edecek değilim. Havadan sudan söz ederken, ederken buralara geldik. Oysa ki ben yazımın "mesaj kaygılı" olmasını istiyor idim.

Şey diyecektim. "Havalar niye ısınıyor biliyor musunuz?" diyecektim.

Siz de "e pes yani oturduğun yerden bizi ne sanıyorsun sen bunu bilmeyecek ne var?" diyecektiniz belki. Ben de "olur mu belki bilmeyenler kalmıştır, onları aydınlık bir hale getirelim," şeklinde ekleme yapacaktım. Ciddiyeti takınacak olursak durum hakikaten vehamet taşıyor.

Halk arasında yağmur duasına çıkma gereğini düşünen çok kişi vardır kanaatindeyim. Off! çok ümitsizim bugün. Ne kadar felaketâmiz endişe varsa tepeme üşüşmüş vaziyette. Sizi de bu ruh haline ortak etmek istemezdim ama doğanın içinde bulunduğu durumun farkında olup da dert edinmemek mümkün mü?

Gün geçmiyor ki gazeteler yeni ve fevkâlade önemli gelişmeleri haber yapmasın. Bir de üstüne üstlük havalar da güzel gidince buna sevinmemek lazım geldiğine kaç kişi uyanıktır sizce. Atmosferin günden güne ısındığını, buzulların gittikçe yaklaşan bir hızla eriyip özellikle kıyıların sular altında kalıp sel felaketlerine meydan vereceğini nerdeyse sokakta dolaşan kediler bile biliyor. Gazetelerdeki kitap önerilerine göz atar mısınız bilmem.

Gazetelerden birinde "Doğadaki ayak izlerimiz" diye bir kitap önerisi gördüm. Alınacaklar listemde var. Yayınevini hatırlamıyorum ama yeşil bir kapak üzerine sarı yazıyla yazılmış adı. Sanki bu kitap doğadaki ayak izlerimizi bize hatırlatırken ne yapmamamız gerektiğini de bize anlatan bir kitapmış gibi geliyor bana. Bir alıp okuyalım hele.

Herkes kapısının önünü temizlese tüm şehir temiz kalır" deyişinden yola çıkarsak; dünyanın atmosferine kadar yolumuz vardır diye düşünüyorum.

Ben böyle deli gibi oturduğum yerde bunları dert edinmekteyim.

Sevgili profesörümüz Orhan Kural da bu konularda çok titizdir. Okul okul dolaşır, anlatır, bilgilendirir. Orhan Bey'den klonlama yapmalı kanaatindeyim. Eskimiş bir konu ama adamcağızı dansettirip de karşısına geçip eğlence çıkartacağına onu ciddiye alıp dinlemek daha iyi bir fikir gibi geliyor bana.

Aklı olanın aklından, fikri olanın da fikrinden faydalanacak yerde bir de adam tepeliyorlar memlekette bildiğiniz gibi. Üstelik "sanatçı" dediklerimiz yiyor bu haltı. Okumuş etmiş insana düşmanlık psikolojisinin perde arkasını da pek yakında irdeleyeceğiz. Yazı da bu arada "mesaj kaygılı" oldu galiba.