Belki ilk "Park Life" diye çıktıklarında, ya da insanın diline yapışıp rahat bırakmayan -'catchy tune' dediklerinden- "Girls and Boys"larıyla o kadar ısınmamıştık Blur'e. Ama yakışıklı Damon Albarn ve grubunu, Oasis gibilerin kategorisine koyan, hattâ zamanın üç dinamosu şeklinde: Oasis, Pulp ve Blur tahtını kuran, o ilk albümleriydi. Sonra tabiri caizse sapıttılar. Herkesin hoşuna gitmedi bu. Malum; tahttan alaşağı edildiler. Biz sevdik Blur'ün o yeni tarzını ve "Song 2"larını da, "Beetlebum"larını da. Onlar da bize kıyak çekercesine, taviz vermediler, istedikleri gibi devam ettiler. Zafer sonunda onların oldu tabii; son albümleri "13" kritik çevrelerden tam not aldı, itibar geri geldi. Hele bir "Coffee and TV"leri vardı ki orada, bizce hiçbir 'Britpop' grubu yapamazdı böylesini. Velhasıl, 10 yıl geçmiş, Blur de best of'unu çıkarmış bile. Saydığımız parçalar garanti, toplam 18 güzide Blur eseri toplu hâlde. Bir de yeni single "Music is My Radar". Allah radarlarının ayarını bozmasın, ne diyelim...