Satır araları...

Tansuyu ülkenin başına ben belâ ettim demiş Demirel.

Cüneyt Arcayürek'in kitabında yazıyor. "Bekleyen Adam'ın Gerçekleşen Düşü" adlı kitap.

Vaktiyle emanetçi olarak partiyi teslim ettiği Cindoruk için de hasta demiş Demirel... Adamı Meclis Başkanı yaptık demiş ve tarafsız kalamamasından yakınmış... Hem de Oktay Ekşi'nin yazdıklarına hak vererek.

*

Demiş mi dememiş mi diye hiç tereddüt geçirmedim. Çünkü Cüneyt ağabey, böyle bir şey uydurmaz.

Belli ki demiş.

"Tansuyu ülkenin başına ben belâ ettim..."

Ve "Cindoruk hasta..."

Demirel, bunları bana söyleseydi ben yazmazdım. Kimseye de bahsetmezdim. Duymamış gibi davranırdım.

Ama işte Cüneyt Arcayürek farkı burada ortaya çıkıyor...

Yıllardır verdiği bomba haberlerin, onu Cüneyt Arcayürek yapan müthiş manşetlerin tılsımı, gazetecilik aşkında gizlidir.

Efendim, her yiğidin bir yoğurt yeyiş tarzı var.

Hayır... Bizim meslekte yoğurt böyle yenir.

*

Konuyu dağıtmayalım.

Şimdi dönelim "ülkenin başına gelen belâya."

Bence Demirel burda kendine haksızlık ediyor.

Çankaya'ya çıkarken dönüp arkama bakmam dedi. Doğru söyledi... DYP, kendine yeni bir lider bulacaktı. Kararı kongre verecekti.

Kongre böyle istedi, kim ne karışır?.. Öyle delegeler vardı ki, kongreye giderken eşleri Çiller'e oy vermesi için yemin ettirmişler, bazılarını kur'an'a bile el bastırtmışlardı.

Zaten de sonucu gördük.

Çiller, Demirel'e rağmen kazanmış değil... Demirel olmadığı için kazanmış.

Haa... Demirel belki şunu söyleyebilirdi... Derdi ki:

- Çankaya'ya çıkmakla hata ettim... DYP'yi terkettim... Hem, milletle olan 5 yılılk mukavelemi de tek taraflı olarak feshettim.

Ama onun da çaresi yoktu galiba...

Hatırladığım kadarıyla "ısrarlara dayanamadı"ydı Demirel.

*

Bir Özal'ın ölümü, taşları nasıl oynatmış, düşünün.

Demirel Başbakanken Cumhurbaşkanı olmuş, DYP'nin başına Çiller geçmiş Başbakanlığa oturmuş, Erdal İnönü evine dönmüş, yerine Murat Karayalçın gelmiş.

Özal ölmeseydi, bunların hiçbiri olmayacaktı.

Yani, demek istiyorum ki, siyasette öyle beklenmedik şeyler olur ki, taşların hepsi yerinden oynayabilir.

Bir hatırlayın. Akbulut'un Başbakan olacağı hesapta var mıydı?

Yarın bizi neler bekliyor, biliyor muyuz?

Sezer kırılıp istifa etse nasıl bir tablo doğacağını kestirebilir miyiz?

*

Çiller'in seyir defterine bakarsak, o da enteresan...

Yeniköy'de hanım hanımcık oturuyordu. Aklından siyasetin S'si bile geçmiyordu. Kızın kafasını çeldiler... En başta Nazlı Ilıcak... İlle de "siyasete gireceksin" diye doldurdular... Şakalar, sonradan ciddiye bindi. Bir gün baktık ki, DYP'nin demokrasi mücahitlerinden Erman Yerdelen ve Orhan Keçeli, Çiller'in evine gidip gelmeye başlamış... Bir iki konferans ve seminerden sonra işin bombası patladı zaten... Çiller'in DYP'den milletvekili adayı olacağı açıklandı.

Ve aday oldu... Milletvekili oldu.

Hatta Bakan oldu.

Ama yola çıkarken ben bu ülkenin Başbakanı olacağım, DYP'nin başına geçeceğim diye bir hedefi yoktu ki... Bunlar hiç hesapta yoktu.

Bunlar Demirel'in bile aklından geçmedi...

Yani, kimsenin hakkını yemeyelim.

DYP Kongresinin de hakkını yemeyelim.

Ne diyor Hasan Ekinci:

- DYP, başına bela seçmez.

Doğrudur... Aslında hiçbir parti seçmez.

Ama kader çizgisi de değişmez.

CHP'nin başına Altan Öymen'in geleceğini tahmin edebilir miydiniz?