Yaşları 70-75 civarında olan karı-koca, saatlerce otel dolaşıp boş oda aradıkları halde, bir türlü bulamamışlar. Son gittikleri otelin resepsiyonuna yaklaştıklarında da, saat 24'ü gösteriyormuş.
Ne yazık ki, o otelde de yer yokmuş. Resepsiyondaki görevli, yaşlı karı-kocanın perişan haline bakıp dayanamamış;
- Efendim, otelimizde sadece bir oda boş. O da balayı odası. İsterseniz size o odayı verebilirim.
Bunu duyan yaşlı teyze hemen atılmış;
- Aman evladım nasıl olur? Biz tam 47 yıllık evliyiz.
- Ne yani teyzeciğim... Ben şimdi size mutfakta boş yer var deseydim, sabaha kadar yemek yeme zorunda mı olacaktınız?
Bu, insanların duvarda ya da kitaplarda yazılı olanları okuyup, her zaman ona göre hareket etmeleri gerekmediğini gösteren güzel bir fıkra...
Beyannamesini vereceği sırada, dönemin yetkililerince yapılan açıklamalara ve gazete ilanlarındaki "evinizin değerini yüksek beyan edin, yoksa perişan olursunuz" uyarısına göre hareket edip, 20 milyarlık evini 50 milyar lira beyan etmiş. Tam beyannamesini vermiş, bu kez ardından bir kanun çıkmış ve ev vergisinin oranını, binde 4'den, binde 1'e indirmiş. Yasa çıkınca Belediye'den; "amca, evinin değerini 4 kat artır, ödeyeceğin emlak vergisi yine aynı olacak. Yükseltsen de bu yıl aynı vergiyi ödeyeceksin, yükseltmesen de..." demişler. Adamcağız onların dediğini de yapmış ve evin değerini 4 kat yükseltmiş. Gerçekten o yıl ödediği emlak vergisi değişmemiş ama izleyen yılda evin değeri yüzde 77,8 artıp, 355 milyar 600 milyon lira olmuş. Bu yıl ise, evini satacakmış, gitmiş tapuya "amca, satışta 1999 değerini yüzde 52,1 artırıp 540 milyar 677 milyon lira göstereceksin." denmiş.
Oysa, evin gerçek değeri 35 milyar lira civarındaymış.
Şimdi alıcı da 540 milyar liradan alım-satımı kabul etmiyormuş.
Amca ziyatime geldi, perişan mı perişan. "Amca bari, geçen yılın sonunda emlak vergisi beyanını yenileseydin" dedim. Onun da farkında değilmiş. Dayanamadım; "amca, yazılı olan her uyarıya göre hareket etmek zorunda mısın? Madem zor durumda kalacaktın niye yaptın, şimdi de yapacak bir şey yok" dedim. Sustu, hiçbirşey söyleyemedi.
Uzaklaşınca nedense aklıma şu fıkra geldi;
Genç ve güzel bir bayan, gemiyle yolculuğa çıkacakmış. Gemide midesi bulanabileceğini düşünerek eczaneye gitmiş. Mide bulantısı hapını aldıktan sonra, nedense aklına bir de doğum kontrol hapı almak gelmiş. Eczanedeki çocuk, doğum kontrol hapını uzatırken sormuş;
- Abla, birşeyi çok merak ettim de, sorabilir miyim?
- Tabi sorabilirsin...
- Abla, madem nefret ediyorsun, miden bulanıyor da, niye yapıyorsun, mecbur musun?
