Her kahraman bir olmaz!

ÖZET: Amerika'nın en ünlü resimli roman kahramanlarından Apollo ile zenci dostu Midnighter'ın cinsel tercihleri bizim Aktüel dergisine müjdelik haber olmuştu.. Bu olay Türkiye'de bizi gerdi.. Yemeyip içmeyip olayı irdeledik..

Mr. Apollo ile kokoniçası Mr. Midnighter'ın maceradan maceraya koşarken elele tutuşup tutuşmadıkları beni ilgilendirmez.. İkisi de uçabildikleri için isterlerse havada da elele tutuşsunlar..

Görenler "Timur donlu idi cümle çerisi.. Seçilmiş idi hem de gayet irisi.." tarifine uyan bu iki babayiğidin hallerini ilk anda çözemeyecekleri için; birbirine havada benzin ikmali yapıyor, zannederler..

Benim derdim bu merakın bizim roman kahramanlarına da bulaşması..

***

Mesela Suat Yalaz ağabeyimizin Karaoğlan'ı yoldan çıktı diyelim.. Maceranın orta yerinde fikri bozulup, yakın arkadaşı Çalık'ı Gobi çölünde kovalamaya başlıyor..

Bu durum Naymanlar arasında, Kırgız obalarında, daha da beteri hasmı Camoka'nın takıldığı yerlerde mevzu olmaz mı?

Ayrıca bizim çizerlerimiz hilkatten maço adamlardır ki böyle bir fikre öldürseniz yatmazlar.. Nereden mi biliyorum? Başıma geldiğinden..

Vay başımıza gelene..

Burakbey'in çizeri Abdullah Turhan ile yıllardır işbirliği yaparız.. Ben yazarım o çizer.. Lakin işin garabeti şurada ki Abdullah Turhan çok çalışkan bir ressamdır..

Eline kırk günlük malzeme verin, iki gün sonra karşınıza dikilip "Başka yok mu?" diye sinirlerinizi imtihan eder.. Babıali'nin ressamları genelde tembeldir, en çalışkanı ise bizim kısmetimize düşmüş..

Sevdiğimizden, saydığımızdan çaresiz çekeriz.. Zamanlaması da mükemmeldir.. Ne gün sıkışıksan o gün dikilir karşınıza..

Bundan yedi sekiz sene öncesiydi.. Yine işler biriktiğinden iki ayağım bir pabuca girmiş, ağılını şaşırmış danalar gibi dört dönüyorum.. Hangisinden başlayacağıma karar veremez bir haldeyken Abdullah ağabey peydahlandı:

- "Selo yazı bitti.." dedi..

***

Bunu söylediği zamanlar yüzünün ifadesi çok önemlidir.. Eğer kaşları aşağıya sarkmışsa elinde hâlâ yedek yazı olduğunu anlarım.. Kaşlarını sarkıtması; dükkan açmak için kaynanasından altınlarını bozmasını isteyen işsiz damat halleridir ki elinde üç beş günlük roman var, demektir..

Eğer suratı asıksa durum tehlikelidir.. "Ya alacağımı ver ya da Karagümrük çetesine istida veririm.." tavrıdır bu.. Yazı bitmiş mânâsına gelir.. O gün yazmazsan hır çıkar.. O günkü ifadesi de böyleydi:

- "Tamam ağabey, hemen yazıyorum.." dedim..

Gazeteyi açtım, romanın nerede kaldığına baktım.. Bizim kahraman ile yakın arkadaşı macera icabı bir handa geceliyorlar.. Bizim gazetede savurganlık sevilmediğinden ikisini bir odada geceletiyorum..

İşlerin hakkından gelemediğim için zaten sinirim tepemdeydi.. Ben de oturup romanı han odasından devam ettirdim, içine resmen eskiden Beyoğlu sinemalarında yaptıkları gibi "parça" girdim..

Gitti hamamın namusu..
Parça dediğimiz şey filmin içine korsan olarak girilen porno bölüm.. Sinemalar müşteri çekmek için bu taktiği yaparlardı.. Efendi efendi bir Türk filmi, mesela.. Türkan Şoray ile Ediz Hun perdedeler.. Türkan Şoray oğlana kızmış, evlilik teklifini reddederken "Ben senin bildiğin kızlardan değilim.." diyor..

Caaart! Lafın tam orasında film kesilip içine parça giriyor.. İki adam, üç kadın, tamamen sivil olarak sumo güreşi tutuşmuşlar.. Üç dakika, beş dakika.. Sonra parça bitip Ediz Hun perdede gözüküyor.. "Ben de senin bildiğin erkeklerden değilim.." diye cevap verip, filme girilen parçanın kendilerini bağlamadığını beyan ediyor..

Ben de romanın orta yerinde öyle yaptım.. Handa mola veren iki kahramanı birbirine sokmak üzere başladım yazmaya:

- "Yardımcısı, uyumakta olan esas oğlanın kalçalarını okşadı.. Esas oğlan şehvetle titredi.. Elleri buluştu, ikisinin de gözleri yarı aralıktı.."

Bundan gerisi umumi adaba mugayır olduğundan atlıyoruz.. Ama romanın gerisi son derece efendice devam etti.. İki kahraman da sabah mutlu bir şekilde uyanıp, atlarına atladılar.. Kötülerin hakkından gelmek üzere maceraya devam ettiler..

***

Romanın yeni yazılan bölümünü Abdullah Ağabey'e göndermemin üzerinden on dakika geçmişti ki odaya nefes nefese girdi.. "Selo!" dedi.. "Bizim kahramana tecavüz etmişler.."

Yüzüne bir seksüel prodüktör soğukkanlılığı ile baktım.. "Ederler.." dedim.. "Senin kahramanın da şeyine mukayyet olsaydı.."

Ben işin tadını çıkarıyorum ama Abdullah Ağabey hiç oralarda değil, olaya kendi başına gelmiş gibi bakıyor.. Açıklama yapmak zorunda kaldım:

- "Bundan sonra böyle.. Zafer Mutlu marjinal tiraj istiyor.. Beni çağırdı, Türk basınında ilk kez bir resimli roman kahramanı eşcinsel olsun.." dedi..

Abdullah Turhan marjinal lafını söktüremediğinden duraladı.. "O ne demek?" diye sordu..

- "Marjinal, yani barış yanlıları, çevreciler, hayvan sevenler, eşcinseller.."

O şaşkın şaşkın bakarken devam ettim:

- "İlle de sevgili kahramanının namusunu koruyacaksan git derdini Zafer Mutlu'ya anlat.. Hem ayrıca kafana takma.. Çok tiraj alacağız.."

Bizimki allak bullak gitti..

Tam yarım saat sonra odanın kapısı yeniden açıldı.. Gelen Abdullah Ağabey.. Yüzünde müthiş keyifli bir tebessüm, belli ki bir formül bulup kendini rahatlatmış..

- "Selo.." dedi... "Tamam, madem istiyor, Zafer Bey'in dediği olsun.. Yalnız, esas oğlan yardımcısını becersin.."

Kıymetli ressamımız Abdullah Ağabey, o gün meseleyi bu şekilde çözdü ama aynı formül her zaman işe yaramayabilir..

O sebepten resimli roman kahramanlarımıza sahip çıkalım, onları yan etkilerden koruyalım, derim..

Zaten bu mevzuya da köşe yazarı hasımlarım "İbrişim kuşak kuşanır, kalkıp yazmaya üşenir.." demesinler diye el attım..