Mimari gündem!

Meclis çoğunluğu kararlı görünüyor. Anayasa değişecek. Önergelere imza atan büyük çoğunluğun hedefi gerçekleşirse de, bugünkü gündem yedi sekiz hafta sonra, çoktan geride kalmış olacak. Ama Meclis'in bir başka gündemi var ki, bunun değişmesi kolay değil.

Bu değişmez (ve değiştirilmesi teklif dahi edilemez) gündem, Meclis kürsüsü ile Meclis tuvaletleridir. Anayasa bile değişiyor.

Ama kürsünün yeri ile tuvaletlerin durumu değişmiyor.

Değişmesi de, mimari mevzuat bakımından olanaksız görünüyor.

Dünyada kürsüsü böylesine işporta tezgahı gibi ortada duran...

Tuvaletleri öylesine burun direği kıran...

Bir başka uygar ülke var mıdır? Muhalefet, kürsünün yeri için feryat ediyor:

- Gerçek muhalefet yapamıyoruz. Kürsü güvenliğimiz yok.

Milletvekilerinin çalıştığı bölümdeki tuvaletlerin pisliği için ise, muhalefet ile iktidarın, personelin ve ziyaretçilerin isyanı ortak:

- Tuvaletleri böylesine burun direği kıran bir başka ülke parlamentosu var mı?

***

FP Genel Sekreteri Turhan Alçelik ile DYP Grup Başkanvekili Turhan Güven'in haklı feryatlarını kimse dinlemiyor.

DYP'li Güven, Meclis Başkanlığı'na üçüncü başvuruyu yaptı:

- Hatip kürsüsünün bulunduğu yer iktidar partisi milletvekillerine daha yakın. Bu nedenle güvenlikten yoksun. Ayrıca bu yakınlık, iktidar milletvekillerinin konuşmacıya laf atmasını teşvik etmektedir.

Muhalefetin ortak dileği açık:

Kürsünün yeri acilen değiştirilmeli, başkanlık kürsüsünün önüne alınmalıdır. Ayrıca kürsüyü oraya koyduran proje sahibi mimar hakkında da dava açılmalıdır.

***

İşin garibi, kürsünün konumuyla ilgili isyanın benzerini hükümet üyeleri ile iktidar milletvekilleri de sergiliyorlar:

- Ortalık yere işporta tezgahı gibi konulmuş hatip kürsüsü olamaz. Hatip, hitap eden demektir. Burada konuşan hatibin ise ne hükümete hitap etme olanağı vardır, ne de komisyon üyelerine. Çünkü, ikisi de kürsünün tam arkasında kalmaktadır.

Devlet yönetimi gibi parlamentonun işleyişi de törensellik ve simgesellik gerektirir.

Halkın trilyonlarca lirası Meclis'i elbette cırtlak kırmızıya boyamak için değil, simgesellik uğruna harcanmıştı:

- Milletvekilleri okul sıralarındaki mektep çocukları gibi sırt sırta oturuyorlar. Yarım ay oturma düzenine geçersek herkes birbirinin yüzünü görür. (Niye gerekliyse?)

Şimdi sayın milletvekilleri birbirlerinin yüzlerini kısmen görüyorlar. Ama, konuşmak için kürsüye çıktıklarında hükümete de görevli komisyona da tamamen sırtlarını dönüyorlar. Sırt çevirmek, ilişkiyi kesmek, metelik vermemek, dikkate almamak, yurttaşın deyimiyle "takmamak" demek.

Acaba, proje mimarı ortaya bu tezgah-kürsüyü oturtarak bizim parlamenter demokrasiye bir mesaj mı vermek istedi?

Kimbilir?

***

Değişemiyecek gündemin öteki maddesi ise tuvaletler. Meclis'in günde yedi- sekiz bin yurttaşımızın ziyaret ettiği milletvekili çalışma bölümü tuvaletlerinde pisuar yok.

Dünyada Güney Gabon, Kuzey Yeni Gine veya Orta Suudi Arabistan dahil dünyanın her yerinde erkek tuvaleti demek pisuar demek. Hele de yüzlerce binlerce insanın girip çıktığı tuvaletlerde..

Bizim Meclis'inkilerine koydurulmamış.

Acaba buranın malum mimarbaşısı da şöyle bir mesaj mı vermek istedi:

- Meclis'te rahat ol. Anadolu'da tarlada, ağaç diplerinde, duvar kenarlarında geliştirdiğin tabii alışkanlığını bildiğin usulle sürdür.

Yoksa gelenler çok kısa boylu pisuara yetişemez, duvarlara, kubura ya da klozete yöneltmek daha pratik diye mi düşündü?

Belki de çiş damlasıyla, çiş kokusu koridorlara taşsın, amonyak nikotini galebe çalsın türünden bir hedef güttü. Kimbilir?

Her neyse, bu dünyanın en çok ziyaretçi alan, en çok çay içilen ve en çok yemek yenilen parlamentosunda tuvaletleri temiz tutmaya olanak yok.

Personelin hepsi tuvalet bekçisi yapılsa yine yok. Tıpkı Komisyona ve Bakanlar Kurulu'na sırt çevirmeden konuşma yapmak olanağı bulunmadığı gibi.

Evet, Anayasa'yı değiştiren Meclis, kürsünün yerini, tuvaletlerinin durumunu değiştiremiyor.