Oktay Kurtböke'nin de, Kozmos matematiği içine acıklı vodviller yerleştirmeye çalışarak geçip giden garip bir insanlık hengamesinden, ayrılıvermesinin mi etkisi kimbilir?
Yıllar var gördüğüm yoktu Kurtböke'yi..
12 Mart ahmaklığının kalem kağıt düşmanlığına dönüşmüş karanlık çerçevesinden gülüyordu hâlâ daha anılar albümünde...
Benden de en az 10 yıl daha küçüktü...
Tek tek kopup giden yapraklara bakarak, kendinin de onlara katılıp gideceğinin aynasından bakmak gönül göğüne... Ve kararıp ağırlaşan bir anlamsızlık bulutu...
Can Yücel, derken Fakir Baykurt, derken Mahmut T. Öngören, derken Oktay Kurtböke...
Üfff...
Benim 12 yıllık otomobilin bozuk karbüratörü, insanın güncel şavkına da bulaşan bir tıknefeslik yaratıyordu her sabah...
Yenisi de yoktu iç piyasada...
Çeşitli alanlardaki aygıt ve araçların şayet yaşları 5 yılı geçmişse, onların da yedek parçalarını bulundurmak zorunda değil buradaki servisleri...
Bizim moruklamış araba, yedek parça yokluğu yüzünden nerdeyse ıskartaya çıkacaktı..
Bir yandan globalleşme süreci üstüne sayfalar dolusu yazılar yaz, bir yandan da bulunamayan karbüratörü düşün...
Bir yandan vatan millet üstüne nutuklar söylerken, bir yandan da iki yıl sonraki emekliliğini düşünen darbe dönemi militerleri gibi..
İyi ki müzik, yahut güvence düzeni türünden elektronik araba donanımı teknolojisinde uluslararası ödüller almış bir dostum var, Şükrü Okçu diye...
Sonunda "ne yap yap bir çaresini bul şunun" ricasıyla Okçu'ya bıraktım arabayı...
12 gün sonra telefon etti bana, "araba hazır" diye...
Gittim arabayı almaya...
Allah Allah... Musa, Davut, İsa, Hz. Muhammed...
Bizim Okçu, tüm tanıdığı teknik atölyeleri seferber etmiş. Karbüratör dışardan getirilmiş; boya yenilenmiş, iç döşemeler, lastik paspaslar tümden değiştirilmiş. Ön tabloda ses yapan kırıklar tümden onarılmış..
O sırada Okçu'nun da arkadaşı olan bizim Okan Bayülgen'le karşılaştık. O da arabayı yeni aldım sanınca keyfim gıcır oldu.
Şimdi arabada giderken, çok yeni ve aşırı gözalıcı bir arabaya binmiş gibi, bir utanç kaplıyor içimi... Başımı pencereden çıkarıp, nerdeyse bağırmak istiyorum gözleri bizim arabaya takıldığını sandıklarıma:
- Yeni değil, 12 yıllık; yeni değil, 12 yıllık...
Günler geçip gidiyor işte...
Yazı da iyice dağılıp ömürlerimize benzedi...
"...Ölüm herkesin başında, uyudun uyanamadın olacak, kimbilir nerde nasıl kaç yaşında..."
