Türkiye, yıllardan beri yüzleşmeyi reddettiği acı gerçekle nihayet karşı karşıya..
Önümüzdeki yıl devletin 46.9 katrilyon lira tutacağı öngörülen giderleri arasında en büyük iki harcama kalemi, borç faizi (21.1 katrilyon) ve personel maaşları (10 katrilyon)..
Buna karşılık öngörülen vergi ve vergi dışı gelirler 32 katrilyon..
Vergi gelirlerinin korkulduğu gibi hedefin altında kalması, 14 katrilyonluk açığı daha da büyütecek..
Maliye Bakanı Sümer Oral dün bütçenin "böyle gelmiş, böyle gitmez" kararlılığı içinde hazırlandığını söyledi.
Bütçede 2000 yılı enflasyonunun yüzde 20 olarak hedeflendiği belirtiliyor.
Tablo, fedakârlığın hakça dağıtıldığına ve ulusça bir ekonomik kurtuluş savaşı verildiğine dair inanç yaratılamadığı takdirde sosyal bunalımların artacağını gösteriyor.
Avrupa Birliği'ne üye adaylığımız ve IMF ile anlaşma gerçekleştiği takdirde bu mücadelenin toplumsal yükü biraz hafifleyecektir.
Ama başarının anahtarı yine içerde.
İktidar partilerinin geleceği kurtarmak adına yıpranmayı ne kadar göze alabilecek?
Türkiye, her yıl bütçesinin yarısını borç faizine kapatarak ilerleyemez. Çare, bütün Orta Avrupa ülkelerinin yaptığı gibi hızlı bir özelleştirmenin getireceği para ile dış borcu olabildiği kadar küçültmektir.
Küçük özelleştirmeler şimdiye kadar işe yaramadı. Çünkü yaratılan kaynak, müsrif devletin açıklarına gitti ve kayboldu.
Merkez Bankası eski Başkan Yardımcısı Prof. Dr. Selçuk Abaç dün hükümetin enflasyonla mücadele kararlılığını göstermesi gerektiğini vurguladı.
Prof. Abaç'a göre hükümet, enflasyon hedefinden kopuk uzun vadeli yüksek faizlerle borçlanmamalı ve IMF ile anlaştıktan sonra liradan 5 sıfır atarak "Yeni TL"ye geçmelidir.
Siyasetin küçük kavgaları bırakıp ekonomik kurtuluş savaşının kaçınılmaz fedakârlıklarına ulusu hazırlaması gerekiyor.
2001 çok geç olabilir!
Hayırlı tatil
Af "halkın beklentilerine uyan bir uzlaşma sağlanana kadar" durduruldu.
1. Türkiye şu dönemde bir hükümet krizine sürüklenmemeli. Yani bu hükümet yara almadan devam etmeli..
2. Cinayet işleyen insanlar ve kendi bankalarını, kendi işlerini batırıp devlete yük salmış kimseler asla affa girmemeli..
Koalisyon partilerinin, kendi adamlarını kurtarmaktan çok daha önemli görevleri var.
Toplum devletinden özgürlük, ekmek ve adalet istiyor. Ekmek derdi büyüyen halkın, adaletsiz bir afla sokağa bırakılacak suçlular yüzünden temel özgürlüklerini bile kaybedecek duruma düşeceği unutulmamalıdır.
Türkiye Cumhuriyeti, cezaevlerini kontrol edemediği için suçluları sokağa salıp halkı cezalandıran bir devlet olmamalı.
Af için düşünme fırsatı yaratan bu tatil hayırlı olmuştur!
