Önceki gün deprem bölgesinde 380 prefabrike evin sahiplerine verilişi töreninin yapılacağını ve bu törene Cumhurbaşkanımızın ve Başbakanımızın da avanesi ile katılacağını duyduğumda "Bir bu eksikti..." dedim. Bizim büyüklerimizin böyle fırsatı kaçırmayacaklarından emindim. Bekledim ve gördüm. Gazete haberlerinde, TV haber bültenlerinde olay her yönüyle aksettirildi.
Bu arada ben bizim çocuklara, "Bir hesap çıkarın bakalım, depremden kaç kişi zarar görmüş, aradan kaç ay geçmiş ve tören günü kaç kişiye konut teslimi yapılmış" diyerek bilgi istedim. Ama gördüm ki, Cüneyt Arcayürek ağabeyimiz büyük bir ustalıkla benim bu merak ettiklerimi kaleme almış bile... Ee bizim gazetecilik anlayışımızda büyüklerinin elini öpmek de vardır. Bu konuyu ondan daha çarpıcı olarak da kaleme alamayacağıma göre yazısını aynen veriyorum; Bakın Cüneyt Arcayürek ağabeyim ne diyor.
"Devletin tepesi" cümbür cemaat deprem bölgesine gitti. Eee, dile kolay. "Devletin tepesi" 380 prefabrike evi törenle sahiplerine teslim etti. Bir aileyi ortalama 4 kişi varsayalım. Devletimizin tepesinde oturanların kıvançla, övünerek söylediklerine bakılırsa; depremden tam 2 ay sonra 1200 vatandaşımız prefabrike evlere yerleşmiş bulunuyor.
Sizi gidi "Devletin tepesi muhalifleri" sizi; bu sonuç göz yaşartıcı bir başarı değil mi?... Neymiş, neymiş?... Kocaeli'nde bugün 12.979 çadırda 62.300 kişi yaşıyormuş. Adapazarı'nda 35.653 kişi çadırkentte!... Boşver!... Çadırkentlerin içinde bulunduğu ilkel koşulları iki aydır izliyor halkımız. Şimdi, "Devletin tepesi"nin Yalova'ya teşriflerinde TV'lerde, böyyük gazetelerde göremediğiniz birkaç manzara:
"Devletin tepesi"nin 380 prefabrike ev dağıtacağı alana giden yollar pırıl pırıl. Tören alanına kırmızı halılar serilmiş. Aylardır yüzleri asık insanları güldürüyor. Biraz uzakta bir prefabrike konutun üstüne (herhalde Demirel, Ecevit ve Rahşan Hanım'ı kem gözlerden korumak için) dev bir şişme nazar boncuğu yerleştirilmiş. Pazar olmasına karşın törene önlükle getirilen öğrencilerle polislerin ve az sayıda depremzedenin ellerine, işgüzar ve yalaka ilgililer tarafından devletin tepesini karşılarken atmaları için karanfiller verilmiş.
Demirel'in alana asılan büyük portresinin gömlek yakasında yağ lekesi olduğunu farkeden görevliler dozer kepçesine çıkıp lekeyi bir güzel temizlemiş. "Devletin tepesi" pek çok şeyin elbette farkında. Ne var ki, teslim olunan prefabrike konutları gezerken bir avuç yağmurdan sonra zemine sızan suyun farkında değil. Islak zemin üstünde gezerken "Bu ne?..." diye sormadılar. "Bu kadarını bulduğunuza şükredin" diye yanıt alma olasılığını hesaplayan depremzedeler de devletin tepesine ıslak zemini göstererek "Bu hal nedir?..." diye sormaya cesaret edemediler.
Devletin tepesinin tepesinde oturan, ilelebet ve müebbet Cumhurbaşkanı kalacak olan Demirel, depremzedelere yaşanan evreleri anlattı; "Depremden sonra çadırkent devrinin" geldiğini, çadırkenti "Prefabrike evler devrinin" izleyeceğini söyledikten sonra buyurdu ki; "Yüreğinizi serin tutun. 2000 yılının Kasım ayında kalıcı evlerinize kavuşacaksınız!..."
Ne dersiniz... Acaba bu törene yapılan masrafla kaç deprem evi yapılabilirdi.
