Bürokrasiyi kaldırdı
"Enerjik" olarak bilinen ve ani kararlarıyla tanınan Nilsson, kurtarıcı adam olarak şirketin başına getirildi. Ve başa gelir gelmez eteğindeki taşları ortaya döktü. Ericsson, son derece bürokratik bir şirketti. Önce bunun ortadan kaldırılması gerekiyordu. Cep ve kablosuz telefon pazarında yeni kampanyalar başlatılacak ve Finli rakip Nokia'nın önüne geçilecekti. Bu arada, Ericsson'un hem kablolu hem de kablosuz sistemlerinin desentralizasyonu yapılacaktı. Bunun için gereken yönetici atamaları gündemdeydi. Yeni yöneticilere yetkiler devredilecek, farklı alanlarda çalışan departmanlar tamamıyla bağımsız hale getirilecekti. Yeni departmanların içindeki kadroların birbirleriyle kaynaşması için de özel programlar oluşacaktı.

Karmaşık değil mi? Evet. Zaten sorun da bundan çıktı. Hem şirket içinde hem de şirket dışında herkes Nilsson'un reorganizasyon planının başarısını konuşuyordu. Ama üzerinde konuşulan başarı sadece plana ait olarak kaldı, hayata geçemedi. Çünkü uygulanmaya çalışılan sistem, uygulamaya geçirilemeyecek kadar karmaşık bir yapıya sahipti.

Önce bu kadar karmaşık bir yapının içinde tüm sorumlulukları üstlenip göğüsleyebilecek yönetici eksiklikleri başgösterdi. Ardından iş tanımlarında sorunlar çıktı. Hangi alanın kimin sorumluluğuna girdiği konusunda problemler yaşandı. Ve işte sonuç:

Tam anlamıyla çöküş
1998 yılında Nokia tam 46 yeni ürünü piyasaya sunarken, Ericsson sadece 30'da kalıyordu. Ericsson'un cep telefonu pazarındaki payı yüzde 15'ten yüzde 14'e düşerken, Nokia yüzde 23'ten yüzde 27'ye sıçrıyordu. Daha da önemlisi, altyapısız olarak getirilen ve küçülen şirketler arasında iletişimi sağlayan bilgisayar sistemlerinin çökmesi, muhasebe hesaplarını alt üst ediyordu. 1999 yılının başlarında, şirketin gelirlerinde yüzde 25'i bulan bir daralma meydana geldi. Nakit çıkışı inanılmaz oranda büyüyerek 2.3 milyar doları bulmuştu. Şirketin 102 bin olan çalışan sayısını düşüreceğini açıklayan Nilsson, bunda da başarısız olmuştu.

Sonunda, Ericsson'un hisselerinin ağırlığını elinde bulunduran Wallenburg Grubu ve Handlesbanken "Yeter" dedi. Olaya el koyan Ramqvist, bir nevi "kızakta" olan Hellstrom'u yeniden şirketin başına getirdi.

Eski Kurt'ün döner dönmez ilk adımı, Nilsson'un planının sonuçlarını incelemek oldu. Ve incelemenin sonucunda kararını verdi: Ericsson'un, enerjik ve uygulanabilir bir yeniden yapılanmaya ihtiyacı var... Tüm piyasalar da, Hollstrom'un dönüşünden memnun. Kısacası, eski Kurt, bu kez kurtarıcı rolüyle yeniden karşımızda.

Gelelim işin ders kısmına: 1) Kurulu düzeni değiştirmek, ancak daha iyisini bulacağınızdan emin olduğunuzda kâr getirir.

2) Zengin ama karmaşık görünen yapılar her zaman iyi değildir.