İyi gidiyor

Meclisteki uzlaşma havası, oylamalardan belli...

Makul konularda muhalefet, hiç esirgemiyor desteğini.

Kararlar büyük oy çokluğuyla alınıyor.

Ama içimizdeki şeytan kıpır kıpır.

Bakalım, ne zaman bir hır çıkacak diye bekleyip duruyoruz.

Hır çıkması şartmış gibi.

*

Hazır, bu havayı yakalamışken yılların birikintisi haline gelmiş bütün problemleri çözebiliriz.

Vergi Kanununda yeni düzenleme mi? Derhal... İnat yok...

Derhal ve ezici oy çokluğuyla.

Adalet Reformu mu? Derhal...

Büyük ıslahat... Ve ezici oy çokluğuyla.

Sağlık, eğitim, tarım, turizm, içişleri... vs... hepsine birden çekidüzen verebiliriz.

Hatta... Siviller Anayasa yapamaz damgasını, alnımızdan silip atabiliriz.

*

Koalisyonlardan korkmayın.

Bizim siyasetçiler, bütün geçimsizliklerine rağmen, koalisyonlarda pekâlâ uyum sağlayabiliyorlar.

90'lı yılları şööyle bir hatırlatayım size.

DYP-SHP Koalisyonu... Çok güzel işledi... Demirel-Erdal İnönü, daha sonra da Çiller-Karayalçın birlikteliği, hiç falso vermedi.

Ardından... Anayol koalisyonu... Eğer Yılmaz, "Çamurun üstünde oturmam" diye tuturmasaydı, pekâlâ yürüyecekti...

Daha sonra... Refahyol...

Üzerinde çok tartışıldı ama koalisyon içinde hiçbir çatlak çıkmadı.

Daha sonra Anasol-D...

Yılmaz, o koalisyondan gelmiş geçmiş en uyumlu hükümet olarak bahseder. Doğrudur. Ama vukuatı çok... Cambaza bak diye bizim dikkatlerimizi irticaya çevirdiler, o arada birilerinin bir dizi pervasız iş yapmalarına göz yumdular. O başka.

Ama uyum muazzamdı... O uyumu DTP'nin huysuz kanadı bile bozamadı.

*

Şimdiki DSP-MHP-ANAP koalisyonu, daha da uyumludur.

Bence en uyumludur.

Yine bence, gelmiş geçmiş en ciddi koalisyondur.

İktidardaki bu ciddiyet, işte, muhalefete de yansıdı... Görüyorsunuz, muhalefet, çok ciddi muhalefet yapıyor.

Böylece meclis, tümüyle işlev görüyor.

Tabii uyumlu olmak yetmez... Bir de verimli olmak lâzım.

Böyle giderse, niye olmasın?

*

Biz yazarlar çizerler, yıllardır yaptığımız samimi uyarı ve eleştirilerin hiçbir faydasını göremedik...

Bakanlar, bizi hep kös dinlediler. Dediğim dedik, çaldığım düdük dediler.

Aşağı yukarı 15 yıldır bu böyle... Hata yapmışız, hemen düzeltelim diyenine hiç rastlamadık.

Şimdi öyle değil.

Haber, yorum ve uyarılara çok dikkat kesiliyor Bakanlar... Hemen sorup soruşturuyor. Sonra gazeteyi arayıp o konuda bilgi veriyor. Son örnek... Yaşar Okuyan... Bizim Ahmet Vardar'ın köşesinde çıkan bir SSK ayıbına, ta İsviçre'den müdahale edip gariban bir vatandaşın hayatını kurtardı. Ahmet'e de açtı bilgi verdi... Bir yazar için bundan büyük keyf olur mu?

Aynı şey, Bakan için de geçerli... Böylesine bir takipçilik, insana Bakanlığın lezzetini tattırmaz mı?

Biz ne bakanlar gördük.

Nice skandallara kulaklarını tıkadılar... Kıyamet koptu, onlar hiçbir şey olmamış gibi davrandılar... Sanki bize inat, hırsızları korudular, sakladılar. Şimdi nerdeler acaba?

Bu hükümet hem uyumlu, hem duyarlı.

İnşallah bir de verimli olur.

İlk 40 günlük avansımın sonunda bu konuya tekrar döneceğim.

Hele ilk 40 günü bir görelim.