kapat

09.05.1999
Anasayfa
Son Dakika
Haber İndeksi
Yazarlar
Günün İçinden
Politika
Ekonomi
Dünyadan
Spor
S u p e r o n l i n e
Magazin
I H Y
Sofra
L E I T Z
Bizim City
Sizinkiler
Para Durumu
Hava Durumu
İşte İnsan
Astroloji
Reklam
Sarı Sayfalar
Arşiv
Hazırlayanlar
Sabah Künye
E-Posta

1 N U M A R A
Z D N e t  Türkiye
A T V
M i c r o s o f t
Win-Turkce US-Ascii
© Copyright 1999
MERKEZ GAZETE DERGİ BASIM YAYINCILIK SANAYİ VE TİCARET A.Ş.
SEDA KAYA GÜLER(sguler@sabah.com.tr )

Anneler Günü

Anneler Günü'nü ne zaman kutlamaya başladığımı hatırlamıyorum. Ama yıllardır, her Anneler Günü'nde kardeşlerimle önceden neler alacağımızı planlayıp, mutlaka bir hediye ile gönlünü almaya çalışıyoruz annemizin.

Elbette sadece o gün hatırlamıyoruz annemizi, sadece o gün hediye almıyoruz ama o özel günde özel bir seremoni yaşamak, onun da hoşuna gidiyor, bizim de.

Astsubay olan babamın görevi nedeniyle memleketinden, ailesinden uzakta dünyaya getirmiş çocuklarını benim annem, ben hariç. O zamanlar ne dergiler varmış genç annelerin çocuklarını nasıl büyüteceklerine, yetiştireceklerine dair, ne de kitaplar.

O dönemin genç kadınları kendi kendilerine, arkadaşları ve komşuları yardımıyla üstesinden gelmişler bu işin. Ellerinden gelenin en iyisini yapmışlar. Üç çocuk büyütmüş benim annem.

Hiç de kolay değil! Üç kız çocuk yetiştirmek, onları her zaman tertemiz giydirmek, hepsini sonuna kadar okutmak, yüksek tahsil yapmalarını sağlamak, meslek sahibi yapmak, kendi ayakları üzerinde durmasını, sırtını dayayacağı bir erkeğe güvenmeden de yaşamasını öğretmek...

Hem de bunları kısıtlı bir parayla yapmak. Hatırlıyorum da, her bayram öncesi dikiş makinesi açılırdı annemin. Ablama, kardeşime ve bana giysiler dikerdi. Hepimize yeni ayakkabılar, çoraplar, çantalar alınırdı. En uygununu ama en iyisini, en zevklisini, en modernini seçerdi hep annem. Okumamız için ne gerekiyorsa, sonuna kadar yapılırdı.

Biz de ona her Anneler Günü'nde, herşeyin en iyisini, en güzelini vermeye gayret ediyoruz. Bugün de öyle yapacağız. Birbirimizi sevmemin, sevdiğimizi söylemenin, birbirimizle ve yaptıklarımızla gurur duymanın mutluluğunu yaşayacağız.

Nedense aklıma "Yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar/ Aşrı aşrı memlekete kız vermesinler/ Annesinin bir tanesini hor görmesinler/ Uçan da kuşlara malum olsun ben annemi özledim/ Hem annemi, hem babamı ben köyümü özledim/ Babamın bir atı olsa binse de gelse/ Annemin yelkeni olsa uçsa da gelse/ Kardeşlerim yolları bilse de gelse/ uçan da kuşlara malum olsun ben annemi özledim/ Hem annemi hem babamı ben köyümü özledim" türküsü gelecek. Belki çalınacak.

Kadınların yaşadığı dramı en iyi anlatan bu türküyü ben de tüm erkeklere ithaf edeceğim. Kadınları, anneleri birazcık olsun anlamaya çalışmaları için.

Yazarlar sayfasına geri gitmek için tıklayınız.

Copyright © 1999, MERKEZ GAZETE DERGİ BASIM YAYINCILIK SANAYİ VE TİCARET A.Ş. - Tüm hakları saklıdır