Dışardan gazel okumayı sevmem.
Bakan tâyin etmek, yahut azlettirmek... Bunlar benim boyumu aşan işler... Hiç denemedim.
Ama istikrar için, bu def'a acizâne bir tavsiyem var:
- Dışişleri Bakanı, bırakın yerinde kalsın...
Tam dereyi geçerken Türkiye at değiştirmesin.
Son 10 yılda 10 tane Dışişleri Bakanı değiştirdik.
Her ne kadar devlet politikası uyguladılarsa da birbirinden farklı yapıları vardı. Tavırları, mantıkları, yaklaşımları hep değişikti.
Kimi sertti... Kimi yumuşaktı... Kimi sempatik, kimi de antipatikdi.
Sosyal ilişkilerde de farklı grafik sergilediler.
Hiçbirisine başarısız diyemem. Ama İsmail Cem devrine denk düşen süreç, başarı'yı getirmiştir. Yaygın kanaat budur.
Takvimi açıp bir bakarsanız, iyiye doğru giden işleri hatırlarsınız.
O'nu dünya tanıdı.
Benimsedi.
Belki de sevdi.
En azından âşina'dır Batı'ya.
Ne lüzum var değiştirmeye?
Bence yerinde kalmalı.
4 yılsa 4 yıl...
5 yılsa 5 yıl daha kalmalı.
Mesleğinin en randımanlı çağında, bütün dikkat ve enerjisini, memleketi için kullanmalı.
Bakın şu kaderin cilvesine ki, İsrail'le en önemli anlaşmalarımızdan biri, Erbakan'a nasip oldu.
Ama Saddam'ın dostu Ecevit zamanında da İncirlik'ten kalkan uçaklar, Bağdat'ı bombaladı.
İsmail Cem, Cumhuriyet tarihinin en zor dönemlerinden birine rastladığı halde, Türkiye aleyhtarlığının en doruk noktasında göreve başladığı halde, uygar bir sosyal demokrat olarak dalgaları kırmasını bildi.
Bunları yazmak borcumuzdur.
O gittikten sonra yazmak neye yarar.
Uzatmayalım: Benim favorim İsmail Cem.
Dışardan gazel okuyorsam da bu def'alık beni mazur görün.
Acizane ikinci tavsiyem.
MHP, İçişleri Bakanlığı'nda asla ısrarcı olmamalı... Durup dururken, kendi başını sıkıntıya sokmamalı... En münasibi bir ANAP'lıdır... MHP o bölgeden uzak durmalı.
Sebeplerini saymıyorum. Yerim bitti. Ama onlar ne dediğimi anlar.
