Ümit'e dikkat!

Maçın birinci yarısında görüntü şu idi: Maestro Hagi oynamayınca orkestra iyi çalamıyor. Tabii Galatasaray'ın ilk yarıyı golsüz bitirmesinin başka nedenleri de vardı. Sarı-kırmızılıların ileri ucunda Hakan Şükür'ün yanında Ümit mi yoksa Okan mı oynuyor belli değildi. Görünüşe göre Hakan'ın yanında daha çok Okan oynuyordu.

Sanırım ikinci yarı başlarken herkes gibi G.Saray Teknik Direktörü Fatin Terim de bu yanlışı görerek Ümit'i Hakan Şükür'ün yanında oynatmaya başladı. Böylece sarı-kırmızılılar, hem Okan gibi çok iyi bir kanat oyuncusunu yeniden kazanmış oldu hem de Ümit gibi en az B.Hakan kadar hem hava toplarına hakim ve de golcü bir futbolcuyu kullanma imkanı elde etti.

Aslında, Beşiktaş'ta Alpay sıkı markajıyla B.Hakan'ın hava topu hakimiyetini büyük ölçüde kırıyordu. Ümit Hakan'ın yanına gelince, siyah-beyazlı savunmada Alpay kadar hava toplarına iyi çıkan bir futbolcu daha bulunmadığından Ümit hava toplarını rahat rahat almaya başladı. Ve mükemmel bir de kafa golü attı.

Aslanların onur savaşı
G.Saray takımı ikinci devrede onurlu bir uğraş verdi. "Biz, Hagi'yi severiz, dinleriz, büyüklüğünü kabul ederiz; ama onsuz da maç kazanırız" dediler.

Kaleci Taffarel yine her zamanki gibiydi. Açıları o kadar iyi kapattı ki, Beşiktaş'ın gollerine izin vermedi.

Popescu, savunmanın sigortası idi. Hem tekniği hem de aklı ile takımı en geriden başarıyla yönetti.

Orta alanda Suat ve Emre çok çalışkan bir görüntü çizdiler. Ergün de tekniği ile göz doldurdu.

Hücumda B.Hakan kendisini yüzde yüz markaja alan Alpay ile iyi boğuştu. Onun yanında oynayan Ümit gerçekte sahanın en yararlı futbolcusu idi. Hatırlıyorum; ben bu Ümit için G.Saray'daki ilk maçında, "Bu çocuk iyi kumaş" diye yazmıştım. Birkaç haftadır yine Ümit'e değiniyorum ve de bir kez daha diyorum ki; "Dilerim Mustafa Deniz'li Ümit'i dikkatli izliyordur."