Kendi evinde Hagi ve Arif'siz bir G.Saray yakalamak Beşiktaş için önemli bir şanstı. Ama bu avantajlar bile, iki takım arasındaki farkı gidermeye yetmedi. Sadece ilk yarıda dengeli bir oyun oldu. Ama ikinci yarıda G.Saray, ne denli iyi bir ekip olduğunu sergiledi.
G.Saray'ın ilk bölümde oyunu kontrol etme arzusu, forvetteki etkinliğini önemli derecede azaltmıştı. Hakan Şükür, ileride yalnız kaldı ve Alpay'ın sert markajı karşısında sindi. Okan, ona yakın oynadı, çok çalıştı; ama orta alandaki etkinliğini gösteremedi.
İkinci yarıda yapılan küçük bir değişiklik, G.Saray'a hayat verdi. Okan'ı asıl yeri olan orta sahanın sağına çeken Terim, forvete de Ümit'i çıkardı. Bunun sonucunda Okan'ın etkinliği artarken, Ümit'ten de iki gol geldi.
G.Saray tüm dezavantajlarına rağmen maça en mantıklı kadro ve düzen ile çıktı. Fatih'i kullanarak, Amokachi'nin koşu yollarını kesti. Kalabalık orta alanla Beşiktaş'ı iyi bloke etti. Bu akılcı plan, Beşiktaş'ın ikinci yarıda yorulması ve oyun disiplininden kopması, G.Saray'a kupayı getirdi.
Suat ve Emre orta alanda Cimbom'un en başarılı isimleriydi. Ümit hem ilk yarıda orta alandaki, hem de ikinci yarıda forvetteki başarılı oyunu ve attığı gollerle G.Saray'ı sırtladı. Popescu'nun takıma girmesiyle iki maçtır kenarda oturan Bülent de, oynadığı hatasız futbolla iyi bir tercih olduğunu gösteren futbolcuydu.
Beşiktaş, Oktay'ın yokluğunu hissetti. Çok hareketsiz kalan Ertuğrul, ilk yarıda oyunun kaderini değiştirebilecek çok uygun bir pozisyonu harcadı. Forvetin ikinci adamı Amokachi, Beşiktaş'ın en büyük umuduydu. Ama o da Fatih'in markajından kurtulacak güçte değildi.
