Nasıl da güzel bir çocuk! 1,5 yaşında. Kimbilir kim, nasıl bir nedenle terketti bu sevimli çocuğu? Polisler tarafından sokakta bulunmuş, hastaneye kaldırılmış. Bir hafta sürmüş tedavisi...
O sırada genç bir kadın da hastanedeymiş. O da ilgilenmiş bu sevimli ama kimsesi olmayan çocukla. Hemşireler, hastabakıcılarla birlikte sevmiş, yemeğini yedirmiş, altını değiştirmiş.
Çocuk da nasıl güzel! Nasıl da sevimli!
Biz kadınlar, gördüğümüz her çocukla, bebekle ilgileniriz. Annelik içgüdüsü herhalde. Ama genç kadının özel ilgisinin, başka bir nedeni daha varmış; çocuk sahibi olamaması. Evliymiş ama anne olamıyormuş bir türlü. Kanı kaynamış bu oğlana. "O'nun annesi yok, benim de çocuğum. Tanrı bizi buluşturdu!" diye düşünmüş zahir...
Sonrası... Almış çocuğu, evine götürmüş. Mutlulukları bir gün sürmüş. Polisler geldiğinde altını değiştiriyormuş. Birçok kişi soruyor; bu ikisi gerçekten buluşamazlar mı? Bu kimsesiz çocuk, evlat arzusuyla yanan bu anneye verilemez mi?
Evlat edinmenin belli bir prosedürü var. Çocuk Esirgeme Kurumu'na başvuruluyor, incelemeler yapılıyor; ailenin ekonomik ve sosyal durumu, çocuğa bakabilecek durumda olup olamadıkları v.s... Kurum tarafından uygun görülürse sıraya giriliyor, bekleme başlıyor. Ailenin "İlle de şunu istiyorum!" deme şansı yok. Sıra geldiğinde, o anda kurumda olan çocuklardan birini alabiliyorlar..
Neden sıraya giriliyor? Çünkü Çocuk Esirgeme Kurumu'nda kalan, sokakta bulunmuş, terkedilmiş, yani kimsesi olmayan çocukların sayısı 500 civarında. Bu çocuklar; büyük bir çoğunluğu bebek oluyor, sağlık kontrolünden geçirildikten sonra, evlat edinmek için sırada bekleyen 1100 civarındaki aileye verilmek için bekliyorlar.
Hikayemizdeki genç anne ve eşinin kuruma herhangi bir başvurusu yok. Ayrıca başvurmuş olsa bile evlat edinmesi yasalara göre imkansız. Şu andaki Medeni Kanun'umuz evlat edinecek kadının 35 yaşını aşmış olmasını istiyor. Değişmesi için hazırlanan taslak ise bu yaşı 30'a çekmek istiyor. Bu genç anne ise 23 yaşında. Şartlar uygun olsaydı bile bu çocuğu alması zordu bu annenin. Çünkü sırada bekleyen ailenin hakkını gaspetmiş olacaktı.
Evet, sevimli çocuk, Çocuk Esirgeme Kurumu'na gönderilecek. İşlemleri bitince sırada bekleyen ailelere gösterilecek ve büyük bir olasılıkla onlardan birinin çocuğu olacak. Yeni adı, yeni kimliğiyle yeni bir hayata başlayacak. Umarım bundan sonraki yaşamı mutlu ve sorunsuz olur...
(Şu günlerde iki arkadaşım evlat edinmenin keyfini yaşıyor. Biri bir yıl önce aldığı kızının doğum gününü kutladı geçtiğimiz günlerde. Diğeri henüz çiçeği burnunda anne. 11 aylık hamilelik-bekleme süresinden sonra üç aylık bir oğlana kavuştu. İkisinin de mutluluğuna diyecek yok. Darısı isteyenlerin başına..)
