Televizyonun anasını ağlatmak...

Bugün Anneler Günü... Ekranlar annelere saygılarını sunanlarla dolacak. Anneleri yere göğe sığdıramayan programlar birbirini izleyecek. Başımızın tacı oldukları, cennetin ayaklarının altına serildiği, haklarının asla ödenemeyeceği tekrarlanacak... Televizyon, bir günlüğüne "anasının elini" öpecek... Peki ya diğer günler? Anne, reklamverenin gözünde hedefin 12'sinde duran objedir. Yıl boyunca neredeyse tüm reklam bombardımanı ailenin "iç işleri bakanı" olarak deterjanın, sütün markasını belirleyen anneyi hedefler. Anneler Günü'nü fırsata çevirip, 45 milyon YTL'lik ek cirodan pay kapmak isteyenler, araç kitini ve hatta krikoyu bile "anneye sevgiyi göstermenin sembolü" diye pazarlar. Anneler Günü'nde annesine değil, karısına "şu kadarcık" pırlanta alamayan kocalar, mahcubiyetten insan içine çıkamazlar!.. Yerli dizilerde reytingin gözünü çıkarmanın yolu "annelik duygularını" ustaca sağmaktan geçer. Ayrı düştüğü evladı için gözyaşı döken anne portresi, ekran başındaki balıklar için reyting çaparisinin en cazip oltasıdır. Kanser olduğunu öğrenip, çocuklarını bir başka kadına emanet eden annenin acıklı öyküsü ne kadar sündürülürse, reytingin kaymağı o kadar katmerli olur. Bir de yerli dizilerde çocukların yüzde 70'i gayrı meşru olmalıdır ki, ekranın iyice anası ağlasın!.. Gündüz programlarında varoşların ağlayan analarının gözyaşlarından reyting damıtmak maharettir. Kocasından dayak yiyen de ağlar, kızına ensest uygulanan da, töreden kaçan da... Her bir gözyaşı damlası, programın reyting hanesine puan olarak düşer. Ve şehit anaları geçer haber bültenlerinden dizi dizi... Mehmetçik'lerin şehit olmadan önce analarına yazdıkları son mektupların okunduğu programlar türer... "Milli" dizilerde öbek öbek yığılan Türk askerine "Keleş" ile mermi sıkan hainlerin görüntüsü "dramatik unsur" olarak dakikalarca yayınlanır, "Şehit anası acep o anda ne hisseder?" diye bir an bile düşünülmeden... Analar da işte o anlarda şehit düşer zaten... Başta şehit anaları olmak üzere televizyonun hırpaladığı tüm annelerin ellerinden saygıyla öpüyorum.