Otistik çocukların diğerleriyle bir arada olmaları çok önemli

- Beş senede vakıfta kaç öğrenciniz oldu?
- Çalışmalarımız sadece bu merkezle sınırlı değil. Bu merkez bizim için sadece bir araç. Biz bu eğitimin nasıl uygulandığını göstermek, eğitmenleri eğitmek istiyoruz. Örneğin Marmara Üniversitesi ve civardaki tüm üniversitelerden stajyerler alıyoruz. Şu an merkezde 19 ayrı okula giden toplam 66 çocuğa eğitim veriyoruz. Bize günde iki-üç saatliğine terapiye geliyorlar. Ancak okullaştığımız an, bu rakam 100'e çıkacak. Bu rakam çok büyük bir rakam değil ama Amerika için inanılmaz bir sayı çünkü oradaki merkezler en fazla 30 çocuk alıyor. Merkezimizde öğrenciöğretmen oranı birebir.

- Sizce otistik çocuklar, özel okullar yerine normal okullarda mı eğitim görmeli?
- Dünyada şöyle bir kriter var: Otistiklerin tuvalet alışkanlıkları, giyinebilme kapasitesi, komut alma, öğretmeni dinleme gibi faaliyetleri öz bakım becerileri olarak tanımlanıyor. Belli bir yere kadar kendini geliştirmiş olan çocuklar, genelde kaynaştırma okullarında özel alt sınıflarda eğitim görüyor. Diyelim ki bin kişilik okulda otizmle ilgili üç tane alt sınıf var, her sınıfta beş otistik çocuk bulunuyor ve bu çocuklar diğerlerinden farklı olarak otizmle ilgili ders alıyorlar. Ancak örneğin bir çocuk matematikte başarılı ise, diğer sınıfa gidebiliyor. Sadece matematik derslerinde diğer sınıfla kaynaştırılıyor, ders bitince ise kendi alt sınıfına geri dönüyor. Buradaki ana hedef, bu çocukların kaynaştırılmış ortamda diğerleriyle olmaları. Bu, yeterli olan çocuklar için de önemli çünkü bu sayede bu tür çocuklara çok daha duyarlı olabiliyorlar. Ancak genelde ebeveynler çocuklarının özürlü çocuklarla bir arada olmalarını istemiyor. Bu, zamanla çözülebilecek bir sorun. Önemli olan özel ilgi isteyen çocuklara ders verebilecek yeterli sayıda öğretmenin olması. Otizm için 7 bin tane özel öğretmene ihtiyaç var. Halbuki Türkiye bugüne kadar sadece 2 bin öğretmen yetiştirdi.

- Vakfınızda ne tür bir eğitim veriliyor çocuklara?
- Bize gelen her çocuk değişik özellikler gösteriyor. Bir çocuk renkleri bilirken, diğeri 'Merhaba,' diyemiyor ya da istenmeyen davranışları oluyor, kendini yere atmak gibi. Biz her çocuğa ihtiyacı çerçevesinde özel program çıkarıyoruz. Elimizde 3 bin becerilik bir müfredat var. Ayrıca anne babaları da merkeze eğitim vermek için çağırıyoruz çünkü onlara da çok iş düşüyor. Otistik çocuğun öğrendiği beceriyi genelleştirmeye ihtiyacı var. Dolayısıyla biz bu eğitimi önce eve sonra dışarıya taşıyoruz. Programları ebeveynlerle birlikte yapmak zorundayız. Bilimsel çalışmalar gösteriyor ki otistik çocukların ilerleme kaydetmeleri için haftada en az 40 saat eğitim almaları gerekiyor.