Haftanın albümleri

Kendi Halinde/Tuna Kiremitçi/ Ada Müzik
Sivri siyah pabuçlar giyen kirli sakallı erkeklerin akordiyondan hoşlandığını söyleyebilir misiniz? O halde şunu kabul edin. Normalde bir şarkının içinde akordeon varsa, o müzik doğrudan kızları hedef alıyor demektir. Üstelik hedef kitleyi de geniş tutuyordur. Tuna Kiremitçi'nin duygu yüklü sözlerle bestelenmiş akordeonlu, klasik gitarlı, ud ve piyanolu şarkılarını dinlerken, gözümüzün önüne 80'lerin Türk filmlerinde şömine önünde kadeh tokuşturan Ahu Tuğba ve Kadir İnanır geliyor. O denli romatik bulduk. 10 şarkılık albümü Kendi Halinde'de besteler ve müzikler Kiremitçi'ye ait. Metin Özülkü geri kalan teferruat işleri üzerine almış. Dal Rüzgârı Affeder mi, Birden Geldin Aklıma, Yeni Aşk hepsi aşktan, yarım kalan hayallerden, ardında hüzünler bırakmaktan söz eden şarkılar. Özellikle 'Annem haklıymış, üstüme yok kanatmakta kendimi' bölümü ciğerimizi yaktı. Müzik anlayışı erken 80'ler Türkiyesi düzeyini geçemese de albüm kitapçığında adı geçen Erdem Sökmen üstad bir gitarist abimiz, Sibel Sezal 90'ların başındaki Fikret Kızılok'un Bu Kalp Seni Unutur mu'suyla hatırladığımız, sevdiğimiz bir sestir. Kiremitçi, kitaplarını sevip beğenen kitleye bir de albüm yapmış. Müziğin nasıl tınladığını bir cümlede anlatmak gerekirse şöyle diyelim: Ali Kocatepe'nin devredecek bir kavuğu olsaydı, bizim tek adayımız Kiremitçi olurdu.

İstanbul Twilight/Doublemoon
Pozitif iştiraklerinin Türkiye'deki müziğe yaptığı hizmet artarak devam ediyor. Doublemoon'un kendine bağlı sanatçıların eserlerinden derleyerek yaptığı albüm sayısı bir düzineyi geçti. İstanbul Twilight onlardan biri. Kapağıyla, kitapçığıyla, tasarımıyla iddialı bir eser. Dünya müziği rafının baş köşesine kurulacağına şüphemiz yok. Mercan Dede'li Özcan Deniz, Selim Sesler, Brenna McCrimmon, İlhan Erşahin, Shantel'li Kazım Koyuncu, Baba Zula; Barbaros Erköse, Burhan Öçal, herkes burada. Müziğin kalitesinde, icrasında, kaydında ve sunumunda hiçbir sorun yok, çok başarılı. Fotoğraf sanatçısı Ahmet Polat'ın fotoğraflarıyla oluşturulan kitapçık da Thievery Corporation'ın The Richest Man in Babylon'unun kitapçığı gibi sergi niyetine al, baş köşeye koy, öyle. Burada bir sorun varsa o da Pozitif'in şehre bakış açısında hissedilen ve kimi zaman eleştiriye açık bir oryantalizm hissi. İngiliz bir prodüktör de gelse bu albümü ancak böyle yapardı. Yani bu albümün hedef kitlesi Türkler değil. Yani bu albüm yerli değil. Bir Avrupalı ya da Amerikalı, bizim sevdiğimizden daha çok sevecek, beğenecek. O yüzden şöyle bitirelim: "Great compilation by succesful indie label from İstanbul."