Atatürk'e saygı

İzmir AK Parti Gençlik Kolları tarafından düzenlenen panelde, Prof. Atilla Yayla, "Kemalizm, ilerlemeden çok gerilemeye tekabül eder; ilerde bizlere, 'Neden her yerde bu adamın heykelleri var' diye soracaklar" demişti. Yeni Asır'ın konuşmayı "Hain" manşetiyle gündeme taşıması üzerine, konu yargıya intikal etti ve Yayla, 1 yıl 3 ay hapis cezası aldı.

Dogmatik bir dünya görüşünün ifadesi olan "Kemalizm" ile Atatürk'ün gösterdiği hedeflerin uyum sağlamadığı düşüncesini ben de paylaşıyorum. Pekâla, Atatürk'ün çağdaşlık ilkesini benimseyen bir insan, Kemalistlerin "ulusalcı", "laikçi", "AB karşıtı" tavırlarına karşı çıkabilir. 1920'lerin, 1930'ların kalıplarıyla düşünmek, hâlâ Sevr'den ve Kuvayı Milliye'den söz etmek, Kemalistlerin sergilediği anakronizmdir. Atatürk'ü seven herkesin bu anakronizme iştirak etmesi düşünülemez.
Gelelim "Bu adam" kelimesine... Türkiye'de kelimelere maksadı aşan mânâlar yükleniyor. Meselâ, kimileri, "kadın" yerine "hanım" ve "bayan" demeyi daha kibar buluyor.
"Sayın" hitabı da, her zaman saygı ifade etmek için kullanılmaz ama, Tayyip Erdoğan, "Sayın Öcalan" dedi diye 3 kuruşa mahkûm oldu. DTP'lilerin amacı belki Apo'ya saygı sunmak fakat, pek çoğumuz bu kelimeyi, resmi bir hitap biçimi olduğu için kullanıyoruz. Meclis kürsüsündeki konuşmaları dinlemek kafi: Adam, "sayın" diye başlıyor söze, etmedik lâf bırakmıyor.
Sahi, "adam" dedim diye, milletvekillerine hakaret etmiş mi oluyorum? Atilla Yayla'nın Atatürk'ten "adam" diye söz etmesi hakaret sayılır mı?
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin (AİHM) Handyside kararını hatırlayın: En incitici, şoke edici sözler bile, düşünce özgürlüğü içinde mütalaa edilir.
Atatürk'ün, "muasır medeniyet" hedefi, yüksek bir özgürlük standardını yakalamaktı şüphesiz. Lütfen onun hatırasını, çağdışı yasalar ve kararlarla muhafaza etmeye çalışmayın.