Freud değil Victor Hugo

İstanbul Modern'de açılan Cihat Burak retrospektifi, gündem yaratmaya devam ediyor. Burak'ın fantastik dünyası, bizi her gün biraz daha şaşırtıyor. En son, Burak imzalı First Ladymiz resminin, sağ ve sol üstünde yer alan erkek figürlerinin kim olduğuna dair sorun yaşadık. Benim tahminim, figürlerden birinin psikanalizin babası Freud olduğuydu. Bu bilgiyi serginin küratörü Levent Çalıkoğlu da doğrulamıştı. Diğerinin kim olduğunu bilmediğini söylemiş, ben de çareyi okurlara sormakta bulmuştum. Değerli okurum Leyla Günay'ın figürün kimliğine açıklık getiren mail'ini okurken telefonum çaldı. "Adalet Hanım, Cihat Burak sergisindeki Semra Özal resmiyle ilgili bütün gerçekleri size açıklamak istiyorum," diyen telefondaki ses, Hasan Bülent Kahraman'a aitti. "O resimdeki," dedi, "Freud değildir, Victor Hugo'dur bir. Diğer baş aşağı figür de Charles De Gaulle'e aittir, bu da iki... Nasıl olup da sizin ve kayyumun bu hatalara düştüğünü anlamadım. Hele kayyum gerçekten bilmiyorsa, bu kadar cehalet ancak irfan ile kabildir." O anda, Cihat Burak'ın hepimizi hâlâ Fellinivari dünyasına nasıl sürüklediğini düşündüm. Onun zengin imgelem dünyası karşısında, kimin kim olduğunu unutmak, bilememek şaşırmak mümkündü. Hasan Bülent Kahraman'a verdiği bilgiler için teşekkür ettim. Hemen telefona sarılıp Levent Çalıkoğlu'nu aradım. "Müzedeysen geliyorum," dedim. Cihangir'deki evimden İstanbul Modern'e kadar yokuş aşağı koştum. Resimle ilgili gerçekleri, müzenin kayyumuna açıkladıktan sonra müzenin kapısında Oya Eczacıbaşı'na rastladım. Oya Hanım'la ayaküstü sohbet ettik. Tabii ki konu İstanbul Modern'in son alımı Tony Cragg heykeliydi. Merak edenler için söyleyeyim, ahşap görünümlü heykel, Loft Lokantası'nın önünde yer alıyor.

CRAGG NASIL ALINDI?
İstanbul Modern, yabancı alım yapmayacağı konusunda ısrarlıydı. Oya Hanım'a "Birdenbire ne oldu da Tony Cragg alındı?" diye sordum. O da böyle bir ısrarın söz konusu olmadığını belirtti. Hatta müzenin girişindeki çok sevdiğim Richard Wentworth'un kitap enstalasyonu örneğini verdi. Wentworth'ün yapıtı, İstanbul Modern'e sanatçının bağışladığı bir iştir. Oysa Tony Cragg için İstanbul Modern ciddi bir meblağ ödedi. Cragg, 1949 Liverpool doğumlu bir heykeltıraş. Houston'dan Beinefeld'e kadar bronz açık hava heykelleriyle tanınıyor. Müzenin bu Cragg alımı duyulunca galericiler, Cragg sergisi yapmak için kolları sıvamış. Bu, İstanbul Modern ne alırsa, onun bir piyasa yarattığının göstergesi... Ne var ki İstanbul Modern, yabancı alımlarını neye göre yapıyor, bu tabii ki belirsiz. Cihat Burak sergisinin yanı sıra 'Modern Deneyimler'e ve diğer sergilere de göz attım. Herkese Paolo Colombo'nun Aşk ve Politika video sergisini tavsiye ederim. Saskia Olde Wolbers'ın video filmi bir harika... Ama sergideki yeri çok kötü. Oturup filmi izlemeniz, sanatçının olağanüstü metnini okumanız gerekiyor. Fakat filmin yer aldığı odada oturacak yer yok. 'Otoportreler' sergisinde Sabri Berkel niye yok, onu da merak ettim. Onun dışında Wendy K. Shaw'un seçkisi, bana son derece vasat geldi.