Bu albümde kadınsı tarafımı kabul ettim

Sabır, sabır ya sabır, belki de akıllanır' sözleriyle anımsanan 'Sabır' , ilk albümü 'Yollar'ın çıkış parçasıydı... Ardından ikinci klibini çektiği 'Uzun Uzun Yollar', hem görsel hem müzikal anlamda hayran kitlesini genişletti. İkinci albümü 'Körebe'de yer alan 'Depresyondayım' ise dilden dile dolaştı; şarkı, halet-i ruhiyesine dikkat çekmek isteyenlerin neredeyse marşı haline geldi. Şimdi 'Ay'da Yürüdüm' adlı beşinci albümünü çıkarmaya hazırlanan Göksel, bunun tüm albümleri içinde en neşesi bol albüm olduğunu belirtiyor: "Çocuksu tarafımdan kurtulup kadınsı tarafımı kabul ettiğim şarkılardan oluştu. 'Depresyondayım'ın çıktığı dönemler, geride kaldı artık...

" GÖZLÜKLÜ, ŞİŞMAN VE 'İNEK'TİM
* "Belki de, beni acıtan neyse işte onu unutmak için şarkı söyledim. Öyle mutlu oldum ki! Ayaklarım kesildi yerden, sanki Ay'da yürür gibi" Yeni albümünüz için yazdıklarınız dikkat çekici!
Bütün albümü bitirip de kendi kendime dinlediğimde bütün şarkıların aynı yere vardığını farkettim. Bunlar aslında şarkıların içinden çıkmış cümleler. Bir hayalin peşinden koşarak, iyi şeyler düşünerek bir insanın imkansız görünen şeylere ulaşabileceğini anlatıyorum. Bunu bizzat yaşadığımı ve o hayalin peşinden koşmanın inanılmaz bir mutluluk olduğunu albümü dinledikçe de hissediyorum.

* Bu kadar imkansız olan hayaliniz neydi?
Aslında 'zor bir ihtimalken' demek istiyorum. Benim için ailem tarafından çizilmiş olan yaşam şekli, doktor avukat gibi mesleklerdi. O zaman kimsenin aklına gelmezdi benim bu işlere kalkışacağım. Gözlüklü, şişman ve inek sayılabilecek bir tiptim. (Gülüyor) İsyankar görünmüyordum ama içimde ne fırtınalar kopuyordu! Bir gün, 'istediğim hayatı yaşayacağım' dedim. O dönem herkes çok şaşırmıştı.

* Sonra okulu mu bıraktınız?
Bırakmayabilirdim ama o an için fazla seçeneğim yoktu. Geç kalmış hissediyordum kendimi. Tüm enerjimi müziğe verdim. Bir yerlerde şarkı söylemeye başladım ki onun çok önemli bir okul olduğunu düşünüyorum. Ders almaya başladım. Okullu olmamamın açığını kapatmaya çalıştım...

* Dışarıdan aldığınız bu eğitimlerle açığı kapatıp düşündüğünüz yere geldiniz mi sizce?
Hep daha iyisini yapabilirim diye düşünüyorum. İlk albümden bu albüme kadar vardığım nokta beni şu an için tatmin ediyor. Ama altı ay sonra biliyorum ki 'daha iyisini yapmalısın' diyecek içimden bir ses. Hâlâ arada şan dersi alıyorum. Ama müziğin içine profesyonel olarak atıldığınızda her gün yeni bir şey öğreniyorsunuz. Çalıştığım bütün müzisyenler öğretmenim oldu. Aslında en önemlisi içinden gelen şarkı söyleme duygusu. Ne kadar çok şey bildiğinin kayıtta önemi yok. Karşıya ne hissettirdiğinin önemi var.

* Müzikal tercihinizde bir değişim var mı bu albümde?
Hayır ama tüm albümlerim içinde en neşesi bol albüm olduğu kesin! Daha elektronik sesler var. Geçen gün bir arkadaşım, 'Geleceğin retrosu olmuş' dedi. Öncekilerde geçmişe göndermeler vardı, bu kez daha çok geleceğe... Ama bu beşinci albümüm çocuksu tarafımdan daha çok kadınsı tarafımı kabullendiğim, kendimi daha iyi hissettiğin bir dönemde yazılmış şarkılardan oluşuyor. Sanki daha sağlam gibi geliyor. Kendimi olduğu gibi kabul ettim her şeyimle. Albümü dinlerken kendimi olduğum gibi görüyorum.

* 'Yarabbi Şükür', sözleriyle şaşırtıcı bir şarkı. Dikkat çekici sözler klasiğiniz mi oldu artık? Bunun felsefe eğitiminizle bir ilgisi var mı?
Şarkılarda rastlamadığımız bir dil belki, doğru! Klişeleşmiş cümlelerle şarkı yapmaktansa, kendi kelimelerimi kullanırım. Bir an her şeyden sıkılıp sonra içinizin mutluluk dolduğu anlar vardır ya. Öyle bir hisle yapılmış bir şarkı o. 'Yağmur yağıyor şakır şakır, yarabbi şükür şükür'. Şükretmek çok güzel bir kelime. Kafiye olarak da güzel tınlıyordu, müzik olarak da...