|
Forma ayak bileklerimde
Brezilya maçında harikalar yarattık. Katar'ı rahat geçtik.
Yunanistan'ı az daha yenebilirdik...
Ah İbrahim'in o üçlük atışı girseydi...
Arjantin'e fena yenildik. Yenildik ama maçı bırakmadık.
12 Dev Adam'dan bahsediyorum.
Bazıları 12 Genç Adam gibi farklı isimler bulmaya çalışıyor. Gereksiz oysa. 12 Dev Adam sloganı Milli Basketbol Takımımızın aynası. Birileri gider, birileri gelir... Ama 12 Dev Adam her zaman kalır.
O slogan gönlünü basketbole vermiş her Türk gencinin sloganı... O slogan hayallerin gerçekleşebileceğinin kanıtı.
Kimse değiştirmeye kalkmasın.
Hatta mümkünse bundan sonraki maçta araların birinde şarkısı çalınsın.
Bir isteğim daha var. Lütfeeen!
Dünya Basketbol Şampiyonası'nı 80'ler aşığı Japon DJ'den kurtarın! Adam, her maçta, abartmıyorum, her maçta Eye of The Tiger çalıyor. Hani sanırsınız birazdan Rocky çıkıp boks yapacak.
Dün gazetedeki odamda Litvanya maçını seyrederken ne kendimi tutabildim, ne heyecanımı bastırabildim. "Japonya'dan erken dönmüşüm" diye hayıflandım. Asıl bu maçları seyretmeliydim. Asıl bu maçlarda avuçlarım patlayıncaya kadar alkış tutmalı, bağırmalıydım.
Elimde 12 Dev Adam'ın tek tek imzaladığı bir forma var.
Takımın sponsoru Turkcell'in hediyesi. Giydiğimde ayak bileklerime geliyor, orası ayrı.
Odamın duvarına astım.
"İnancın zaferi bu" dedi basketbolcular.
Hepsi gencecik.
Öylesine heyecanlı, öylesine ateşli, öylesine inanıyorlardı ki...
Her maçtan sonra tribünlere, bize doğru koşarken, gözlerimizi yaşartıyorlardı.
Türkiye bugün dünyanın en iyi 6 takımı arasında. Yıldızların ekipler için önemli olduğuna inanırım.
Peki ya yıldız sadece kendi geleceği için parlarsa? O zaman?
Yararından çok zararı olur.
Gençlerin hiçbiri yıldız değil (İbrahim Kutluay dışında). Ama olacaklar.
Çok yakında.
Umarım takım ruhunu, paylaştıkları heyecanı unutmazlar.
Bir maçta yorgun olanın diğer maçın kaderini değiştirebildiğini gösterdiler.
12 kişi oldukları için bugün buradalar. Birbirlerine inandıkları için.
Birkaç yıldız var diye değil.
|
