|
 |
 |
 |
 |
| Zengin olmanın derdi başka
|
|
William Cash adlı yayıncının işi, dünyadaki zenginlerin listesini yapmak ve onların lüks ihtiyaçlarına cevap vermek. Düzenlediği bir akşam yemeğine katılmak isterseniz, kişi başı 1000 dolar ödemeniz gerekiyor. Tabii yer bulursanız!.
"Yardım edin, ben bir milyarderim!" Nasıl? Böyle küstah ve ölçüsüz bir 'imdat' duymuşluğunuz var mıdır? Oysa var, böylesi de var! Hem de anladığımız kadarıyla öyle tek tük de değil! Ha bu arada bir dipnot verelim de, bizim 'hali vakti yerinde ve uluslararası mevzulara meraklı' vatandaşlarımız beyhude angaje olmasınlar. Sözünü ettiğimiz 'yardıma muhtaç milyarderler' elbette fark etmişsinizdir, TL milyarderi değiller. Onlar avro ya da dolar cinsinden... Diyeceksiniz ki, ''El insaf! Bir adamın o kadar parası olur da hâlâ yardım arar mı?'' Öyle demeyin. Herkesin derdi kendine. Konu da bu fasıldan... William Cash 39 yaşında bir yayıncı. Eğlenceli soyadı ise, ciddi Alman dergisi Spiegel araştırmış, takma değil! Şimdi bu Bay Cash bir yıl çalışıp, dünyanın parasını harcayarak 40 bin kişilik bir liste oluşturmuş. Üstelik adresler, cep telefonu numaraları da bu listede mevcut. Peki, ama kim bunlar, neyin listesi? Cash, dünyanın en 'ilgiye mazhar' nişlerinden birini listelemiş. Anlatıyor: "İlk önemli veri küreselleşme idi. Davranış biçimleri ortak bir paydaya oturdu. İkincisi mirascılar nesli. Bütün dünyada 20. yüzyıldan kalan bir ikinci, üçüncü nesil para sahipleri dolaşıyor. Sadece Avrupa'da 184 tane milyarder var (avro), on binlerce de 500-600 milyon (avro) sahibi... Üstüne üstlük Çin'den Rusya'dan Amerika'dan ortaya akan yeni paralar, yeni zenginler."
HER DİLEĞİNİZ GERÇEKLEŞİYOR
Kısacası elinde yerkürenin 'para sahiplerinin listesi' var. Peki ama bu  ne işe yarar? İşte tam o noktada Bay Cash'in yaratıcı bir Fax:0212 233 18 33 fikri var. Parası olan insanların daha neye ihtiyacı olabilir? 'Bilgiye.' Öyle bir bilgi ki, tam da ihtiyaçlarını karşılasın ama ortalıkta edinebiliyor olmasınlar. İşte 'Bay Nakit' kurduğu 'Wealth Management Survey' ile bu dertlere deva olmayı öneriyor: Neler mi? Aklınıza ne geliyorsa; emlak, korumalar, mücevherat, özel bankalar, özel jetler... Diyeceksiniz ki, bu biraz genel olmadı mı? Zaten Cash'in 'varlık yönetim'i, özeli için var: Picasso ya da Matisse mi istiyorsunuz, tamamdır. Ya da Sicilya'da 17. yüzyıldan kalma bir sarayda hafta sonu geçirmek mi, o da olur. Fransa'da üretildiği bağ ve şatoda Romanee Conti (dünyanın en nadide kırmızı şarabı) 1990 mı içmek? Peki. Ya da diyelim ki, bir akşam yemeği istiyorsunuz, özel bir yerde olsun. Veya Romanee Conti'nin iyi senelerini tatmak istiyorsunuz. Yemek bitince de Yquem'in iyi bir senesi servis olunsun. Cash'in sözünü ettiği de bu tarz aralıklar... ''Bundan bir iş çıkmaz. Çok nadir bir durumdur,'' diyorsanız, yanılıyorsunuz. İngiliz Financial Times gazetesi sözünü ettiğimiz 'malum' dünya ile ilgili olarak soruyor: 'Christie's adlı müzayede evinin düzenlediği ve bazı şarapların, en iyi senelerinin mönüde yer alacağı akşam yemeğinde bir yer ister misiniz? Kişi başı, 1000 Amerikan doları ödemeniz gerekecek, ama artık yer yok. Yerlerin tümü bir kaç gün  içinde satıldı. Yine Fransa'nın ünlü şarap bölgesi Pomerol'daki şaraplarla düzenlenen şubat yemeğinin yerleri 24 saat içinde satılmış. 'The Fine Fine Wine Experience / Nadide Şaraplar Deneyimi' yemeğinin düzenleyicisi anlatıyor: "Problem sadece mahut şarapların temininde değil. Şayet özel bir yerden söz ediyorsak yer sayısı da kısıtlı olabiliyor. Örneğin Christie's'in yönetim kurulu yemek salonunda sadece 17 kişilik yer var. Meraklılar soracaklar, "Bu paraları hak edecek hangi şaraplar servis olunuyor?" Onu da anlatalım.
ŞARAP UZMANI DA HAZIR
Malum ya, zenginin malı daima çene yorar: Şubat ayındaki, Pomerol Bölgesi temalı akşam yemeğinde mönüde 1989 Clinet, 1979 Lafleur ve 1978 Petrus varmış. Bunların her biri tek başına meraklıları baştan çıkartacak şaraplar, seneler. Elbette insan merak ediyor yemeklere kimler katılıyor? Baştan söyleyelim: Katılanların tümü şarap uzmanı ya da o kadar anlıyor değil! Düzenleyenler masa çevresindeki çeşitliliğin iyi bir şey olduğunu düşünüyorlar. Neden mi? Çünkü onlar yemek masasının şarap notlarıyla, kısacası kâğıt kalemle işgâl olunmuş olmasını arzulamıyorlar. Elbette masada tanınmış bir şarap uzmanı var. Aralarda ders vermekten çok, bilgi verip kısa izahlarda bulunuyor. Onun dışında masa bir akşam yemeği masası. Yanınızda sohbet ettiğiniz muhterem Chateau Margaux'yu yapan Paul Pontallier olabilir. Bu da fiyata dahil bir faktör! Anlatacaklarımız bitmedi. Yardıma muhtaç milyarderlerin şarap ve yemek serüvenlerini nakle devam edeceğiz! Neler olup bitiyor hayatta diye...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
