|
 |
 |
 |
Murat Bereket: Değiştiremediler
Bu kongreyi G.Saray tarihinin en önemlisi yapan özellik; ne başkan adaylarının sayıca çok olması, ne de G.Saray'ın içinde bulunduğu ekonomik çıkmazdı. Bu kongre bir anlamda Galatasaray değerlerini temsil ettiğini söyleyen lisecilerin adayı muhafazakar Canaydın taraftarlarıyla, değişimin şart olduğunu söyleyen yenilikçi Şardan taraftarları arasındaki yarıştı. Beklentiler, yaşı ileri üyelerden oluşan ilk dört sandıkta Canaydın'ın farkı oldukça açacağı ancak bundan sonra Şardan'ın yavaş yavaş farkı kapatacağı yönündeydi.
İlk üç sandık açıldığında Canaydın lehine oluşan 123 oyluk fark, Şardan cephesini umutlandırmış ve "Acaba bu sefer oluyor mu?" sorusunu akıllara getirmişti. Çünkü bu üç sandık Canaydın'ın ağırlıklı desteklendiği Divan Kurulu üyeleri ve Başkan'ın dönem arkadaşlarının oylarını içeriyordu. Şardan cephesi beklenenden az farkla gerideydi.
Canaydın listesinin ağır toplarından Adnan Polat'ın da bu aşamada suratı asıktı. Ancak daha sonra açılan 4, 5 ve 6'ncı sandıklar sonunda farkın 265'e çıkması muhalefetin ümitlerini tamamen bitirdi. Kongrenin Galatasaray Lisesi'nde yapılmasını da seçime etki eden bir faktör olarak görenler vardı. Aralarında "Lütfi Kırdar'da olsa farklı sonuçlar çıkardı" görüşünü savunanlar az değildi.
Bu sonuç Şardan adına sandık sonuçlarını takip eden Eşref Hamamcıoğlu, Sedat Doğan ve "Her Şey Galatasaray İçin Platformu" üyeleri arasında şaşkınlıkla karşılandı. Gidişat belli olmuştu: Şardan farkı azaltsa bile Canaydın'ı yakalayamayacaktı. Öyle de oldu.
Seçim sonrası G.Saray'ın genç muhaliflerindeki hakim duygu hayal kırıklığı idi. Dört senedir başarısız olan yönetimin artık yıkılacağını ve genç beyinlerin kulübe dinamizm katacağını umuyorlardı. Ancak unuttukları bir şey vardı. O da burasının Galatasaray olmasıydı. Ve burada 'yeni' ye sempatiyle bakılmazdı.
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
