|
Mandacılık bayramı
Dün takvimler '28 Şubat'ı gösterdiği için bazı çevreler malum operasyon ile kabuk kaşıma işini sürdürdüler. Özellikle de kendini mağdur sayan bazı 'Siyasal İslamcı' zevat ile, bu büyük (!) tehlikeyi önlediğini sanan kökten irticasavar kişiler 'sene-i devriye' geyiklerinin boynuzlarını yine tokuşturmak istediler..
Sanki '28 Şubat' yerli bir 'post modern darbe' imiş gibi..
Bazı mağdurlar (?!) ve bazı galipler (!?) çoğunlukla bu işteki dış parmakları gizleme memuru gibi yüzeysel ve yerel bir gevezeliğin tekrarını yaşadılar..
Fikrimce Türkiye'nin kendisine acı çektiren dış mihrakları kurcalayacak iradeyi kazanana kadar '28 Şubat' tartışmaları, pek çok kişiyi bilmeyerek, perde gerisindeki küresel ve bölgesel fitnecileri maskeleme çabasına ortak edecektir.
Tabii ki şahsen görünürde katıksız 'şer' diye bildiğimiz bazı iş ve gelişmelerden Allah'ın 'hayır'lar yaratacağına inanan biri olarak, '28 Şubat' operasyonu ile birtakım dış hasım veya hesap avcılarının bazı kazançları yanında milletin de derin yararlar sağladığını düşünüyorum.. Lakin bu inanış ve yaklaşım, söz konusu operasyonun yerli tasarı olarak değil, dış güdümlü manevra halinde sahnelendiği gerçeğini bilmek ve mümkünse çırılçıplak biçimde ortaya sermek ihtiyacını ortadan kaldırmaz..
Mesele, dost görünümlü hasım ve çıkar çetelerinin örtülü saldırıları ile hesaplaşmayı göze alabilecek kadro ve irade oluşana kadar maskeciliğini yürüten safdilleri uyarmaya çalışmaktır. Yoksa doğrudan yabancı güçler için ülkemizde konuşlandırılanların ve su katılmamış profesyonel işbirlikçilerin '28 Şubat'ı yerli bir gerçek gibi satma çabalarını yadırgayacak kadar saf -herhalde- değilimdir. İki kere ikinin dört ettiği kadar kesin inanıyorum ki, 28 Şubat bu ülkeye, en büyük düşmanının veremeyeceği zararları vermiş, dindar halk ile devletin barışmasını erteletmiştir. En kötüsü de şudur ki, 28 Şubat sayesinde milyonlarca Türkiye bağlısı vatandaş, yetkin askerlerin pek çoğunun İslam karşıtı olduğuna hükmeder hale getirilmiştir. Böyle bir süreci Türkiye'nin kendi iç dinamiklerinden üremiş bir marifet saymak, üst düzey pek çok siyasetçi ve askeri -tenzih ederim- açıkça ahmak yerine koymaktır! Onun için, milyonuncu defa da olsa tekrar edeceğim:
28 Şubat yerli bir tasarı ve uygulama değildir.
Kafasını çalıştıran herkes 28 Şubat'tan sonra Türkiye'de yaşanan gelişmeleri inceleyerek, bu süreçle ilgili veya ilgisiz biçimde ortaya çıkan siyasi veya ekonomik çöküş ve doğuşları kurcalayarak, sürecin karanlık mimarları hakkında hiç değilse kendi zihnini huzura kavuşturabilecek ipuçları elde edebilir.
Bunu defalarca yapmış biri olarak dün, tam da 28 Şubat gününün sabahında ekranlarda yaşanan bir 'ekonomik' tartışmayı ibretle izledim..
Konu, bankacılık sektörüne yönelik yeni denetim mekanizma ve sistemi ile ilgili olarak BDDK başkanının rahatsızlığı idi.. Milli duruş ve tavır sahibi olduğunu yakından bildiğim genç bir yorumcu tartışmanın püf noktasını ana hatları itibariyle şu şekilde açıklıyordu:
-IMF çağdışı devletçi bir dayatma getirmektedir. Ne yapıyor IMF?.. Bundan sonra da batacak bankaların TMSF'ye devredilmesini şart koşuyor.. Niye? Çünkü böyle olursa, batan bankaya sendikasyon kredisi vermiş olan yabancı sermaye çevrelerinin alacakları devletin sorumluluğuna girecek..
Tabii ister istemez 'Vay sahte liberal' diye IMF'yi bir kere daha küresel dolaşımdaki sermayelerin jandarması olarak lanetleyesiniz geliyor.. Fakat durun.. Kendini savunmaktan aciz (!) IMF zavallısının avukatlığını yapan bir yorumcu aynı ekranda nöbet tutuyor:
-Hayır, öyle değil. Tabii IMF yabancı sermayenin güvence altında olmasını da istiyor. Neden istiyor? Çünkü eğer bu şekilde devlet güvencesi olmaz ise yabancı sermaye Türkiye'ye gelmez..
Yani?
Gayet açık; IMF yabancı sermayeye güvence peşindeki bir jandarma gibi davranıyor ama bunu Türkiye'nin iyiliği için yapıyor!!!
Öyle yapmasa bize yağmakta olan yabancı sermaye gelir mi?!..
İşte, 28 Şubat'tan bugüne ne kadar geliştiğimizin göstergelerinden biri.
IMF'yi eleştiren kişi meğer Türkiye'yi tehlikeye atmış oluyor. Bu kuruluşun, Türkiye'ye gelmiş yabancı sermayenin dikensiz gül bahçesinde yüzde yüz güvence altında olması için jandarmalık yaptığına dikkat çeken yorumcuya, aynı ekrandaki bir başka yorumcumuz 'yanlışın var, IMF Türkiye'nin koruyucu meleğidir' demeye getirebiliyor.
28 Şubat, Türkiye'nin küresel tezgahta bir sömürü tahtası konumuna gelmesi açısından çok yönlü tohumlar ekmiş, daha önce ekilenleri de beslemiştir..
|
