|
|
 |
 |
 |
|
| DİKKAT ÇÖKÜYORUZ
|
|
İngiltere maçı ile başlayan 60 günlük süreçte çözüldük. Hakemlerimiz de dökülüyor, lejyonerlerimiz de. Ligimizin şeffaflığı tartışılıyor ve Türk futbolu kırmızı alarm veriyor.
önce dünya futbolunda yeri bile olmayan Letonya'ya Euro 2004'e gitme hakkını kaptırdık. Ardından Şampiyonlar Ligi'ndeki tur atlama şansımızı Sparta Prag ve Real Sociedad gibi sıradan ekiplere bıraktık. Peşpeşe gelen bu başarısızlıklar "Türk futbolu nereye koşuyor?" sorusunu da gündeme getirdi. Türk futbolunun aldığı bu ağır darbelerin sebepleri büyük ölçüde de Türkiye Ligi'nde saklı. Ligde şeffaf bir ortamın sağlanamaması, baskı altına alınan hakemlerin yıpranması, kaliteli yabancı futbolcuların gelmemesi, kötü yönetilen kulüplerin borç batağından çıkamaması Türk futbolunu da yavaş yavaş batağa sürüklemeye başladı. İşte Türk futbolunun geriye doğru attığı adımların nedenleri:
1.Haluk Ulusoy ile Şenol Güneş arasında sözleşme krizinden doğan çekişme bir türlü giderilmedi. Haluk Ulusoy bazı oyuncuların kadroya alınması için takıma müdahele etti. Şimdi de Menajer Can Çobanoğlu ile Şenol Güneş arasında soğukluk var. Dünya Kupası kuraları çekildi ama milli takımın geleceğinin ne olacağını bilen hiç kimse yok.
2.Her sesini yükselteni sakinleştirmek için nabza göre şerbet veriliyor. Lehlerine düdük çalan hakemler atanıyor ve Federasyon özellikle tribün terörü konusunda ciddi yaptırımlar uygulayamıyor. Türkiye kadar sahası kapatılan ve seyircisiz maç oynanan lig yok. Ayrıca müsabakalarda hem Yunanistan'la, hem İngiltere ile sorun yaşıyoruz. Avrupa'nın tribün terörü konusunda en tehlikeli ülkelerinden biri olduk.
3.33 yaşındaki Hakan Şükür hâlâ Türkiye'nin en önemli golcüsü. Onun yerini dolduracak tek kişi bile üretemedik. Gece yaşamını seven, az çalışan ve yürüyerek oynayan Sergen'in yıldızı olduğu lig de kalite açısından son derece kısır.
4.Yabancı futbolculara zamanında ödeme yapılmaması veya en ufak başarısızlıkta çok büyük tepkiler gösterilmesi yüzünden başta Ortega olmak üzere kaliteli yıldızları elimizden kaçırma aşamasındayız. Ancak 34-35 yaşında, futbolunun son baharındaki isimler Türkiye'ye geliyor. Üstelik bu emektarlara verilen yüksek paralar, Türk oyuncularının tepkisini çekiyor ve takım içlerinde huzursuzluğa yol açıyor.
5.Yerli kaleci yetiştiremiyoruz. Fenerbahçe, Ümit Milli Takımı'nın iki kalecisini kadrosuna aldı ama başta teknik direktör olmak üzere onları herkes hedef adam haline getirdi. Diğer zirveye yakın takımlarda yabancı kaleciler var.
6.Euro 1996 ve Euro 2000'e katılan, 2000'de UEFA Şampiyonu çıkaran Türkiye, milli takımdaki oyuncularının çoğunu 1.sınıf liglere ihraç etti. Ancak lejyonerlerimiz bulundukları takımlarda istikrarlı tablolar çizemedi. Birçoğu geri döndü. Kalanlar ise yedek kulübelerinin müdavimi oldu.
7.Futboldaki en önemli para kaynağı olan Şampiyonlar Ligi'ndeki iki takımımız da 2.tura çıkmayı başaramadı. Euro 2004 finallerine gidemeyen milli takımın ardından gelen bu başarısızlık Türk futbolcularının maddi anlamda değerlerini de düşürdü. Türkiye'nin bu durumdan kurtulması için son şansı UEFA Kupası gibi görünüyor. Burada elde edilecek başarılar kan kaybeden Türk futbolunun yarasına merhem olabilir. 2006 Dünya Kupası için yeni bir yapılanma sürecine girilmesi ve ligimizin adil ve şeffaf olması için bir an önce ciddi adımlar atılmalı. Yoksa Türk futbolunun eskisi gibi kendi içinde yaşayan, Avrupa'da söz sahibi olmayan duruma düşmesi engellenemez.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
