|
 |
|
Yola ciktim Mardin'e
Artik izli mermi yerine yildiz isildaklari devraldi Guneydogu gecelerini. Cunku olaganustu haller bitti, yerine olagan durumlar geldi. Yoksulluk, yoksunluk yani
Mardin'e o sihrengiz atmosferi veren dehliz sokaklara Abbara diyorlar. Sayin ki birer kilcal damardir bu Abbaralar. Kan tasir gibi estetik ve mimari muhtesemlik tasirlar sah damarlara. Peki nereler ki o dedigim sah damarlar? Neresi olacak; ana caddeler, koccaman sokaklar elbet? Herbir yandan korku, endise, vurdu, kirdi fiskirtan gunler geceli nice oldu sukur. Artik izli mermi yerine yildiz isildaklari devraldi gece nobetlerini. Gozu keskin olan her ademoglu; lacivert guvercinlerin, daha da lacivert gokyuzlerinde kaymaca, kaytarmaca oynadigini gorebilir bir bakista.
DIRENEN MIMARI
Yeni sehir kuruyoruz diyerekten assaglik, sefil ve rezil binalarla faca atmislar kente de bozmaya gucu yetmemis yine de kimsenin. Mardin kendi kabugunda hala bozulmamis, sunmemis, eprimemis hallerde yasiyor, direniyor hoyratliklara.
Turkce, Kurtce, Arapca el ele vermis gibi dil dile savruluyorlar ortaliklarda. Herkes birbirini anliyor yani ve onemli olani da bu zaten. Handaniler'den kalma evlerin o kadar yakin durus, ice gecisine ragmen birbirlerine golge bile etmeyisleri nasil bir mimari saygidir vay vay?.. Lakin insan evladinin golgesi nereye dusse ot bitmez haller yarattigindan, yakindir Mardin'in agir yaralanmasi maazallah.
DIYARBAKIR'IN BAGLARI
Kimisi Diyarbekir diyor ya, bozulur gibi oluyordum duyunca. Boyle seylerin altinda baska bir mananin buzagisini aramak, huyum suyumdan mulhem cunku. Oysa asli Diyarbekirmis adinin. Bekr asireti gelip kur(ul)dugundan 'Bekr' diyari anlamina once Diyarbekr, sonra dilde egile bukule Diyaribekir olmus. Lakin Ataturk bir konusma esnasinda 'Bekir' yerine 'bakir' demis ve oylece kalakalmis kentin adi Diyarbakir.
KUTSAL ZATLAR MEKANI
Size tarih dersi verir gibi anlatmayacagim sehri, merak yapmayin. Ama bir evliya adresini verecegim illaki.
Kenti Mardin'e dogru az biraz gecince, saga bukup cikilan bir tepe. O tepeye muhkim bir veli zatlar mekanidir o yerin yeri.Yanisi Sultan Sehmuz Musa Hazretleri Turbesi, kulliyesidir ki ora; gorup de anlatmayani carpar yaradan valla.
Ahali dalga dalga, cor cocuk, yorgan dosek ve tava tencere akin ediyor bu dedigim muhite gupegunduz. Sonra gecelere kadar kurban kesme, kanini surunme, et pisirme, oturup yeme, tabak canak temizleme ve 3-4 saat sekerleme repertuarini oynuyor hep.
Ardindan abdestlenmek, turbeye girip yuz surmek, bendir calip ilahi okuyan kor cocuklari dinleme, onlari bahsisleme ve Sultan'in dev ahsap burgulu asasini agriyan yerlerine surme seklinde devam ediyor rutuel. Felcli olup kolunu bacagini, meczup olup aklini kipirdatamayani sandukalarin yanindaki silteye yatirip birakiyorlar ki, goruntusu fena moral bozucu...
Hazreti Ibrahim geyikler tarafindan emzirilip yagiz bir delikanli olunca, zalim Kral Nemrut'un tum putlarini da planlarini da yiktiydi. Bunu gorup de nakletmiyor, ya da gorenden ogrenmiyoruz elbet.
Ama efsaneyi anlatan Balikli Gol cocuklari zannedersin ki dun gece olmus bir olayi camdan seyretmis de naklediyor. Yani oylesine essah, oylesine sindirmis anlatiyorlar gelen gecene. Bahsis az ya da bol. Fark etmiyor bu amator rehberlere. Ayni sadakat ve konsantre hallerini takinip naklediyorlar hikâyeyi.
YIKILMAYAN TABULAR
Peygamberler sehrinde hala kirilmadik put yok mu? Hadi put demeyelim de tabu yok mu acep? Olmaz mi? Kadin erkek el ele verip de carsi pazar gezmek. Gidip bir yere coreklenip oturmak, kahve, mirra, cay icip Urfa Sofrasi'nda taam etmek halen yok ne yazik ki. Bunu kiran yikan genclere bile gonul dusuruyor buyukleri. Ama yine de, yani arpa boyuyla da olsa yine de terorden, olaganustu halden kurtulmanin "nekahat donemini" coskuyla yasiyor tum bolge. Ne diyelim kutlu ola, mutlu ola...
Savas AY
Haberleri gazete sayfasi goruntusunde okumak icin
SABAH e-Medya"ya
tiklayin
|
|
|
|
