|
 |
|
GÖKMEN ÖZDENAK
Gerçekler
Ciddi olarak iki Süper Lig ve bir Şampiyonlar Ligi ön eleme maçı. Yani üç maç oynamış G.Saray. Arif, Ümit Karan, Ayhan, Baliç, Berkant şimdiden sakat. Pinto ve Lukunku da yeni iyileşti. Bu tabloda takım içindeki rekabetin, forma savaşının ne değeri kalıyor? Sağlamları da zaten sahada aynı konumda "Koşalım mı; mücadele edelim mi, etmeyelim mi?"
Antep zor bir deplasman, doğrudur. Havanın olağanüstü sıcaklığı da bir etkendir, bu da doğru. Peki takım olarak ilk yarıda Volkan'ın 43. dakikada kendi gayreti ile girip beceriksizce auta attığı pozisyon dışında pozisyonun olmamasına ne demeli? Kimse Selçuk Dereli'nin doğru veya yanlış Bülent'e gösterdiği ikinci sarıya ve akabinde gelen gole mazeret bulmasın. Galatasaray gibi bir takımın hakemin çaldığı yanlış bir düdüğe sığınma hakkı yok. İki takımın ekonomik değer farklılığı 35-40 milyon dolar gibi fazlalıkla Galatasaray lehinde. Peki bu farkı sahada futbol olarak görmek mümkün mü? Kesinlikle hayır.
Defans ağırlıklı anlayışa ek olarak savunma adamlarının hücuma hiç katılmamaları sonucunda oyunun geleceği de belli gibiydi. Hücuma yönelik akıllı bir kanat organizasyonu, göbekten ikiye bir koşular, ilk yarı boyunca Hakan Şükür ve Pinto'nun defans arasına koşuları, orta alandan top almak için kanatlara kaçmaları; hiçbirini göremedik. Doğal olarak geriye ve yana pas tercih hakkının kullanılması oyuna ne bereket getirdi; ne de keyif.
Ergün gibi istikrarlı bir oyuncunun bile, değil koşmaya, pas atmaya dahi hali yoktu. Volkan-Cihan ne durumda? Aynı. Hasan Şaş sağda oynuyor, attığı gole kadar takımı sabote bile etti diyebilirim. Kanat mı, defans mı, orta alan mı, ileri üçlü mü? Nerede oynadığı belli değil. Herhalde Terim, "Serbest oyna" dedi ki, Hasan da bütün kulvarlarda dolaştı, aldığı topları bir, iki, üç dripling sonunda rakibe kaptırdı. Galatasaray'ın, Şampiyonlar Ligi'nde Beşiktaş ile birlikte yüz akımız olacak bir ekibin futbol adına üretken hiçbir özelliği yoktu.
Şimdi en önemli konuya geliyorum. Bülent atıldı, Volkan'ın yerine Sabri girdi. Yani oyunun son 20 dakikası, üçlü defans, aynı dörtlü alan ve iki forvet. 1-0 yenik durumdayken çaresizliğin verdiği cesarete bürünüp bütün riskleri alarak ve olağanüstü bir Hasan Şaş bereketi ile rakibe saldırıp atılan iki gol.. Zor maçı böyle lehine çevirdi Galatasaray. Peki böyle mi olmalı idi? Kesinlikle değil. Galatasaray gibi bir takımın, ekonomik farklılığı da gözönüne alınarak futbolcu yapısı ve potansiyeli ile oyunun ilk dakikasından itibaren rakibin can alıcı bölgelerini imha ederek, aynı son 15 dakikadaki gibi neticeyi alması daha yakışık alır.
Galatasaray taraftarı Antep seyircisine ayıp etti. Hakemin yanlış çaldığı bir düdükte G.Antepli taraftarın kabahati neydi ki hakemle birlikte rakip seyirciye küfür ettiler. G.Antep bu ülkenin en efendi futbol seyircisi. Ama maalesef Türkiye'deki tribün terörünü de, fanatizmini de, kavgaları da hep hazırlayan ve uygulayan üç büyük kulübün maça az da olsa gelebilen taraftarlarıdır.
Haberleri gazete sayfası görüntüsünde okumak için
SABAH e-Medya"ya
tıklayın
|
|
|
|
