Arap ülkelerinin liderleri, yarın Beyrut'ta bir araya geliyor. Gündemin açık kısmında, Suudi Arabistan'ın İsrail-Filistin barışı konusunda hazırladığı plan var.. Gündemin kapalı kısmında ise, Irak'ın durumu veya "Ne olacak bu Saddam'ın hali?" sorusuna aranacak cevap başı çekiyor..

Liderler, toplantı sonrası bir de "ortak bildiri" yayınlayacak.. Bakalım "Dostunuz! diye ikide bir ortaya çıkan Suriye ve Mısır'ın Türkiye aleyhine geçen hafta Kahire toplantısında başlattığı girişimler" liderlerin ortak bildirisinde yer alacak mı?

Yani, Türkiye ile İsrail arasındaki askeri ilişkilerden duydukları rahatsızlık ile Fırat ve Dicle sularının paylaşımını Irak ve Suriye ile müzakere etmemiz gerektiği..

Yayınlanırsa bu ilk defa olmayacak zaten.. Ama yayınlanmazsa, işte bu Arap liderlerin, birbirlerini tatmin etme yerine, ciddi politika değişikliklerine başladıklarını gösterecek.. Araplar'ın anlaması gereken, "Ankara'nın ulusal çıkarlarını onların isteklerine göre şekillendirmeyeceği gerçeği.." Ancak bunu anladıkları zaman, Türkiye ile ilişkilerini gerçekçi bir zemine oturtabileceklerdir..

Abdullah Öcalan'ın yıllarca Şam'da oturduğu dönem, hangi Arap ülkesi Türkiye'nin yanında yer aldı? Mısır lideri Mübarek, Türkiye'nin Suriye'ye askeri harekatının kaçınılmaz olduğunu görünce, Şam'a giderek Hafız Esad'ı ikna etti. Esad baktı ki pabuç pahalı, koltuğu tehlikeye girecek, tuttu Öcalan'ı ülkesinden gönderdi..

Daha gerilere, Lawrence'lara filan gitmiyoruz.. Türk askerinin nasıl sırtından hançerlediğinden filan söz edecek değiliz.. Düşünün ki, Suriye hâlâ Hatay'ı istiyor.. Haritalarında Hatay'ı kendi toprakları gibi gösteriyorlar.. Sonra neymiş? Sonra dostlukmuş..

Hadi canım sizde...

Türkiye, PKK ile savaşırken neredeydiniz hazretler? Ne sesiniz çıkıyordu ne sedanız..

Zaten Arap dünyasının ağır topu Mısır lideri Hüsnü Mübarek ile Ürdün Kralı Abdullah'ın, "Suikast yapılma olasılığı nedeniyle", zirveye katılıp katılmayacakları şu ana kadar belli olmadı..

Beyrut'ta kimin kimin adamı olduğu, kimin neye hizmet ettiği belli değil ki.. El Kaide'nin bu karmaşadan yararlanması muhtemel.. Diğer Arap ülke liderleri ise, başta ev sahibi Lübnan olmak üzere, Mübarek ve Abdullah'ı, zirveye katılmaları için ikna etmeye çalışıyorlar..

Ve Arafat'ın da zirveye gelip gelemeyeceği meçhul.. İsrail, "Ateşkes anlaşması imzalanmaması" halinde, Arafat'ın Beyrut'a gitmesine izin vermeyeceğini açıkladı.. Bu satırlar yazıldığı sırada, Beyrut'taki siyasi karmaşa tam anlamı ile sürüyordu..

Bakalım Beyrut'taki dağ nasıl bir fare doğuracak? Çünkü plan, İsrail-Filistin barışını öngörüyorsa da, İsrail'in Golan Tepeleri'nden de çekilmesini istiyor. Oysa bu Suriye'nin sorunu.. Filistinliler'in değil. Sonra, planda "İsrail bunları, bunları, bunları yapsın, biz de bu ülke ile normal ilişki kurmayı göz önüne alalım" deniyor. Bunun hiçbir garantisi yok.. Araplar'ın planı esnetmeleri gerekiyor.. Yoksa zirve, havanda su dövmekten öteye gitmez.. Oysa gerçekçi bir plan, belki bir başlangıç olabilirdi.. Ama bu hali ile yürümez. Zaten ABD de "planı desteklemiyor.."

Biz de sonucu merakla bekliyoruz..