Geçen gün "Teneşir Paklar" yazısını okuyunca durdum bir..

Mersinli bir okur.. Yaşı altmışı geçmiş. Anlaşılıyor dul.. Kafasında evlenmek var, ama, çocuklar ve torunlardan çekiniyor. Bu arada, içinde dürtüler var. Gençliğinde bile gitmediği yerlere gidiyormuş.. Disko, kafe falan olmalı.. Genç kızlardan da hoşlandığını farketmiş.. Telaşa düşmüş.. Ayşe Özgün'e soruyor..

Sevgili Ayşe de endişelerini destekliyor.. 40'ından sonra azanı teneşirin pakladığı fikrine ortak. Zaten başlığa çıkmış.. Öğüdü de şöyle bitiyor..

"En kısa zamanda bir ruh hekimine danışmanızı tavsiye ediyorum.."

Benim yaşım 62.. Gitmediğim yer yok.. Hatta geçen hafta sonu, kendi rekorumu kırdım, sabahlara kadar Q Bar'da Sibel Tüzün'ün birbirinden güzel aşk şarkılarını dinleyerek harika saatler yaşadım.. Yıllardır bu saatlerde uyuyarak neler kaybettiğimi farkettim. İlk fırsatta Haşmet'e takılarak, bir gece sabaha kadar Taksim'de Clubber turu yapmaya karar verdim.

Şimdi hal böyle iken Sevgili Ayşe kalkmış neler diyor..

Ben kaleme sarılmadan, (Kalemi dert görmesin) Mehmet Y. Yılmaz, Milliyet'te itiraz etti, çok şirin, hafif mizah, hafif taşlama, ama çokça gerçek yazısı ile..

Mehmet, birlikte Erkekçe'yi çıkardığımız 30 yıllık dost.. Daha sonra o Penthouse ile daha da ileriye gitti.. İki derginin de felsefesi ayniydi.. "Yaşam zevki.."

Emekli olmak, yaşı 60'a gelmek, çocuk ve torun sahibi olmak insanın yaşamdan el çekmesi demek olur mu?..

Yoo Sevgili Ayşe.. Mehmet'e verdiğin yanıtı okudum.. Hala çok haksızsın.. "Yaşamın başka zevki mi yok" diyerek durumu kurtaramazsın..

Ben kadın değilim, sizin iç dünyanıza aklım sizin kadar ermez.. Ama sen de (Bak ben de, "Sen" diyorum, ama saygısızlık değil bu.. Sevgi ve yakınlık.. Sakın yanlış anlama.. İnsanlar ve yazarlar tanışmasalar da birbirlerini çok yakın hisseder ve senli benli konuşabilirler) elinin hamuru ile erkek işine karışmışsın..

Genlerimiz, binlerce yıldır ruhlarımıza da işlemiş, gelenek ve göreneklerimiz çok farklı..

Fizyolojimiz çok farklı bir defa.. 12-13 yaşında büluğa erip, bilemedin kırk yaşına kadar, ayda birden hayatı boyu en fazla 350-400 yumurta üreten kadınla, 70'ini, 80'ini bile geçse, bir defada, ülkesindeki, kıtasındaki hatta dünyadaki tüm kadınların yumurtalarını dölleyebilecek üretim gerçekleştiren erkek, ayni kaba konur mu?..

Kadın fizyolojisi, kadın ruhu, kadın kafası ile erkekleri yargılayıp hüküm verme..

Yazında satır arasında ağzından kaçırıyorsun..

"Benim bir ayağım çukurda.. Gitti gidicem.."

Sevgili Ayşe, Allah gecinden versin. Daha bu yaşta, ayağının çukurda olduğunu niye düşünüyorsun.. İyi düşün bu sorunun yanıtını.. Niye yaşamı değil de ölümü düşünüyorsun?.. Yaşam zevkin kalmamış da ondan mı?..

Senden 20-25 yaş büyük Anthony Quinn, kendisinden 40 yaş küçük bir kadınla evlenip, 83 yaşında baba olurken, senin niye bir ayağın çukurda olsun ki?..

İşye "Yaşam zevki" bu.. Yaşamdan zevk almaktan vazgeçtiğin, ya da çevren seni bu zevkten vazgeçmeye zorladığı ve sen de boyun eğdiğin için, geri kalan tüm yaptıkların, bu yaşam zevkinin yerini almadığından, "Bir ayağım çukurda" diye düşünmeye başlarsın.. Yaşam zevkinin yerini ölüm beklentisi alır..

Mersinli M.S..

Yaşamaya bak dostum, yaşamaya bak..

Her insanın bir tek hayatı vardır.. Yalnız kendisinin yaşayacağı bir tek hayatı.. Kimin ne diyeceğini umursama..

Keyfince yaşa..

Keyfince!..

Güzel kadınlardan hoşlanmadığını hissettiğin gün de, bir ruh doktoru bul ki, yaşam keyfi olmadan yaşamana yardımcı olsun..

Tam o sırada raflardan birinde sorunumun çözümünü gördüm. Onu fark etmemin nedeni sizin yazdığınız bir yazıydı. Gördüklerim sizin yazılarınızda sözünü ettiğiniz Bursa'daki bir okulda (Necatibey Kız Teknik Meslek Lisesi) genç kızların, öğrencilerin yaptıkları ipek üzerine ebruli fularlardı. Hem öyküsü, hem tarihi, hem temsili, hem fiyatı, hem de havası bu kadar yerli yerinde bir hediye bulacağımı tahmin bile edemezdim. Hemen bol bol aldım. Gezimizin son gecesindeki yemekte fularları çıkartarak önce öykülerini, nasıl yapıldıklarını ve onlarla nasıl bir Türk köşe yazarının sayesinde tanıştığımı anlattım. Aralarında parlamenterler, Sanayi ve Ticaret Kurulu başkanları, üst düzey bakanlık görevlilerinin de bulunduğu hanımların gözleri doldu. Bir de Sanayi ve Ticaret Bakan Yardımcısı, bize tercümanlık da yapan bir Türkolog profesör ve İngiliz Büyükelçisi'nden oluşan üçlü erkek takımı vardı ki onlar önce fularları hanımlara vermek istediler. Ben de onlara birer tane daha verip "Bunları eşlerinize verin, sizinkileri, benim gazeteci dostum gibi boyunlarınıza takın" dedim. Pek hoşlarına gitti.

Hediyelerin dağıtım ve tanıtım aşamalarından sonra üst düzey devlet görevlilerinden biri olan Larisa Alaverdyan kalkarak bir konuşma yaptı ki esas aktarmak istediğim o:

"Biz bu fularlara sahip olma ayrıcalığına kavuşmuş Ermeni kadınları olarak, çok büyük bir el emeğiyle yapıldığını anlamış olduğumuz bu olağanüstü güzellikteki ve zariflikteki fularlar için size ama sizden de öte onları yapan o Türk genç kızlarına çok teşekkür ediyoruz. Ve lütfen bizim adımıza onlara iletin, bu fularları büyük bir zevk ve gururla üzerimizde taşıyacağız. Bu kadar özel bir şey yaptıkları için lütfen onlara bizim adımıza teşekkür edin."

Bu dolaylı aracılığınız için size çok teşekkür ediyorum ve yurt dışına gidecek olan herkese eğer hediye alacaklarsa bu fularlardan almalarını öneriyorum. Hem modern, hem tarihi, hem de hesaplı ve çok özel bir hediye. Fazla aramaya da gerek yok çünkü dış hatlar terminalinde bol bol mevcut.

Beşiktaş'ta uzun, Hasan Arat.. Bakalım orada ne olacak?..