Fransız basınında 1950'lerden 80'lere kadar olan dönemin en önemli gazetecilerinden biri de Françoise Giroud olmuştur. Françoise Giroud "yabancımız" değildir. Babası Salih Gürcü 1915'te İstanbul'da ilk basın ajanslarından birini kurmuş, ancak bu ajans İttihat ve Terakki yönetiminin istediği gibi "Alman taraftarı" faaliyet göstermediği için kapatılmış ve Salih Gürcü Fransa'ya göç etmiştir. Gürcü bundan sonraki dönemde Osmanlı İmparatorluğu ve yeni Türkiye'nin doğuşuna ilişkin olarak çeşitli yayınlar yapmış, Mustafa Kemal hareketini destekleyen konferanslar vermiştir.

Françoise Giroud, İkinci Dünya Savaşı sonrasında dönemin en popüler kadın dergilerinde gazeteciliğe başlamış, 1950'lerde farklı bir sol ve Avrupalılık fikirlerini savunarak düşünce hayatını çok etkilemiş olan L'Express dergisinin uzun yıllar yönetmenliğini yapmıştır. Siyasi kriz dönemlerinde iki kez de parlamento dışından bakan olan Giroud, İkinci Dünya Savaşı sonrasından itibaren basındaki değişimin içinde yaşamış, medyanın yapı değiştirmesinin de en önemli tanıklarından olmuştur.

Temel hep aynı kalıyor
Giroud'nun meslek anılarını anlattığı konuşmalarından oluşan bir kitap geçenlerde "Profession Journaliste" (Mesleği Gazeteci) adıyla yayınlandı. Mesleğinin birçok alanında çalışmış olan ve halen Le Nouvel Observateur dergisinde her hafta, televizyondan yola çıkan yorum yazıları yazan 56 yıllık bu gazeteci, medyadaki değişim, İkinci Savaş sonrası oluşan yapının 90'lı yıllardan başlayarak tekrar dönüşmesi üzerine ilginç yorumlar yapıyor.

Televizyon her zaman daha fazla kişiye ulaştığı için yazılı basından, siyasiler özellikle de demokrasiyi sevmeyen siyasiler açısından daha fazla korkutucu olmuştur, ama olayın temeli değişmemiştir. Giroud'nun sözleriyle:

"Eskiden her darbe yapan, ilk iş olarak haberleşme araçlarını eline geçirirdi. Tabii ki televizyonun yaygınlığı ve son internet dalgası oyunun kurallarını değiştirmiştir. Ama temel hep aynıdır: Halkın, her şey hakkında bilgi sahibi olma hakkı var mıdır, yok mudur? Her şeyi halka söylemek sağlıklı mıdır, yoksa her şeyi söylemeyerek halkı 'korumak' mı gerekir? (...) Diana'nın ölümünden paparazzilerin sorumlu olup olmadıklarını tartışmaktan önce bu soruya cevap verilmesi gerekir... Haberin yayılması bugün hâlâ toplumsal dengenin temel unsurudur ve sorumluluğunun bilincinde olmayan hiç kimsenin bu alanda bir rolü olmamalıdır..."

"Gazetecilik nedir?"
Medyanın yapısındaki değişimin, yayın organlarının büyük mali gruplar içinde yer almasının gazeteci açısından sonuçlarını şöyle anlatıyor Françoise Giroud:

"Gazetecilik bir meslekten öteye, bir yaşama biçimidir. Bugün gazetelerin çoğunun sahibi büyük mali gruplardır. Büyük mali gruplar kendi başlarına kötü şeyler değildirler. Sorun başkadır. Kimse bir mali grup için kendini 'helak' etmek istememektedir... Bu da gazetecilik ateşini zayıflatmaktadır..."

Kendisine bir de şu soru soruluyor:

"Françoise Giroud, gazetecilik nedir?"

Yarım yüzyılı aşmış gazeteci cevap veriyor:

"Gazetecilik dünyanın yüreğinin attığı yerdir."