Mısır'da bir şairin oğlu, babasının yetkililerce "ahlaksız" bulunan şiirlerini internette yayımladığı için tutuklanmış... Yıllar önce ölen şair ve oyun yazarı Necip Surur'un oğlu Şuhdi, internet sitesinde "ahlaksız şiirler yayımladığı gerekçesiyle" evine gelen polisler tarafından götürülmüş...
Mısırlı şairin şiirlerini doğrusu bilmiyorum.
Hatırlayabildiğim kadarıyla pek Türkçeye çevrilen şiiri yok.
Bu kısa haberde şair üzerine pek bilgi de yok.
Cevat Çapan'ın hazırladığı ve dünya şairlerinin yer aldığı "Şiir Atlas"larına baktım, onlarda da Necip Surur'un adına rastlayamadım.
Ama benim sorunum Necip Surur'un hayatı ve şiirleri değil.
Şiirinin yetkililerce, kim oluyorsa bunlar, "ahlaksız" bulunması...
Nedir bir şiiri ahlaklı ya da ahlaksız kılan?
Ahlaksız bir şiir nasıl olur?
Yazanın, yani şairin ahlakını anlarım da, şiirinin ahlakına doğrusu pek aklım ermiyor.
Kişisel yaşamlarına baktığımızda kimi şair ve yazarların, anladığımız manada bir ahlak taşımadığı söylenebilir.
Türkiye'den değil, dünya şiirinden örnek vermek istiyorum.
Arhurt Rimbaud, ki yalnız Fransız değil, dünya şiirinin de önde gelen bir şairidir.
O Rimbaud, 18 yaşında şiiri bırakmış ve esir ticareti yapmıştır. Ama yazdığı tek kitapla dünya şiirinin baştacıdır.
Peki, bir şaire esir tüccarlığı yapmak yaraşır mı?
Ezra Pound da Rimbaud gibi dünya şiirinin baştacı bir şair...
Gel gör ki o da faşistlerle işbirliği yaparak bildirilerini radyodan okuyabilmiştir.
Şimdi bir şairin köle tacirliği yapması, bir başkasının hayatını faşizmin emrine vermesinin ahlaki bir değeri var mıdır?
Ve bu şairlerin bu kimlikleri, şiirlerine ne zarar vermiştir?
Asla ve kat'a, hiçbir şey...
Çünkü Rimbaud da, Pound da şairdirler...
Bu haberde ilginç bir nokta da oğlunun şairin ölümünden sonra şiirlerini yayımlaması...
Turgut Uyar ile ölümünden çok az önce yaptığım bir konuşmayı hatırlıyorum. İkinci Yeni'nin bu büyük şairi, "Ölümümden sonra arkamda hiçbir şey bırakmak istemiyorum."
Kimi şairler böyledir ve düşüncelerine saygı duymak gerekir.
Şair, yaşadığı sürece yazmıştır, yayımlamıştır. Kimi şiirleri vardır, yayımlamak istemez, kimileri yarım kalmıştır, üzerinde fazla çalışmamıştır.
Ya da çalışmak istemiştir de zamanı el vermemiştir.
Şimdi bu dünyadan çekip gittikten sonra, onları gün ışığına çıkarmak şairin ya da yazarın hatırasını zedelemez mi?
Bence "ahlak" işte burada çıkıyor ortaya... Şairin izni alınmadan, hatta iznine muhalefeten şiirlerinin yayımlanması da bir ahlak sorunu değil midir?
Şair Necip Surur, sağlığında bu şiirleri yayımlamış mıydı acaba?
Haberde bunun ipuçları yok. Belki de şair bu şiirleri yayımlamak istemiyordu gerçekten...
Şiirde ahlak arayanlar, önce kendi ahlaklarını sorgulamalıdırlar.
Homeros, Avrupa edebiyatının kurucusu ve ilk yazarı sayılmakta...
Homeros'un yazdığı ve Batı'nın yazılı ilk eserleri kabul edilen "İlyada" ve "Odysseia", yaklaşık 2700 yıl önce Anadolu'da oluşturulmuş...
Günümüzün en yetkin Homeros uzmanlarından Joachim Latacz'ın kaleme aldığı "Homeros: Batının İlk Ozanı" başlıklı çalışma "homerkitabevi" yayınları arasında çıktı.
Latacz, Homeros'u dört ana başlıkta incelemekte...
İlk iki bölümde Homeros'un kişiliğini, çevresini ve yaşadığı dönemi , eserlerinin oluşumunu ve günümüze kadar etkilerini ayrıntılarıyla irdeleyen Latacz, son iki bölümde de İlyada ve Odysseia'yı edebi bir metin olarak incelemekte...
İlyada ve Odysseia'yı yeniden okumaya kışkırtan bir çalışma...
