Adam yorgun bitkin ilerlerken kumların arasında bir şeyin parladığını farkeder. Eğilir, parlayan nesneyi alır. Bu bir ayna parçasıdır. Adam o ana kadar hayatında hiç ayna görmemiştir. Aynaya bakar ve bağırır: "Tanrım ne korkunç bir şey! Herhalde bu yüzden bunu çöle atmışlar!" Aynayı tekrar kuma fırlatır ve oradan koşarak uzaklaşır.

"Çabuk yardıma gelin, yandaki maymunlardan biri atladı, masadaki bıçağı alıp kaçtı! Çabuk yardım edin, hemen yakalayalım!"

"Sakin ol" der derviş adama, "o sadece bir maymun, insan değil ki.."

Usta başını sallar: "Çok zor bir şey yapıyorsun. Böyle zor bir mücadeleyi bir de aç karnına yapmak, daha da zor olmalı.."

Yabancı, anlayışlı gözlerle köylüye bakar ve cevabını verir: "Ne önemi var? Ben kendimi tanıyorum, bu da bana yeter... Bunun tersi olsaydı, yani onlar beni tanısaydı ve ben kendimi tanımasaydım çok korkunç olurdu..."

Sahte peygamber hiç bozmamış, "Sana çilingir olduğumu kim söyledi" demiş ve hızla uzaklaşmış...

Meraklı bir insan, geceleri parıl parıl parlayan, gündüzleri ise görünmez olan solucana sormuş: "Ey solucan, sen neden sadece geceleri parlıyorsun?"