Çıkrıkçılar Yokuşu, Ankara'nın en eski yerleşim yerlerindendir.

Ankara Kalesi'nin eteğindedir.

Burada "eskiciler" de vardır.

"Yeni eşya" satanlar da.

Burhan Kara bir dükkâna girmiş.

Bir şey beğenmiş.

Satıcı "20 milyon" demiş.

Kara "10 milyon" vermiş.

Anlaşmışlar...

Dükkândan tam çıkacağı sırada dükkâncı, "bey" demiş:

- Bir çayımı iç de git.

Burhan Kara çay içerken, adam demiş ki:

- Bey... Bu çayı neden ikram ediyorum, biliyor musun?.. Bugün siftahı seninle yaptım da ondan.

Milletvekili saate bakmış:

15.30.

Ve dedi ki:

- Evet, rahatsızım... İşte bundan dolayı rahatsızım... Çıkrıkçılar Yokuşu'nda "işler iyiye gidiyor... Türkiye iyi yönetiliyor" diyen Allah'ın tek kulu yok.

Doktora gitmesi gerekiyormuş.

Ama kriz nedeniyle, Bağkur primini ödemediği için...

Hastane kapısından çevriliyormuş.

Burhan Kara anlattı:

- Adama "ben milletvekiliyim" demedim... Zira, siyasetçilere kızgın... "Amca" dedim... "Benim tanıdığım bir doktor var." Sonra, doktora bir mektup yazdım... Dükkâncıya verdim.

- Ne sıkıntım olabilir?.. 18 yıldır benim teşkilatıma dokunan olmadı ki... Özal bile karışmadı... Sıkıntım kişisel değil, yöresel... Giresun tepki içinde... Fındık üreticisi perişan.

- Şikâyet artık siyasi olmaktan çıktı... Vatandaş, açlıkla karşı karşıya... ANAP'ın içi, ülkenin içinin bir kopyası... Ülke sıkıntıdaysa, bunun ANAP'a yansımaması imkânsız... Daha ne kadar kayıtsız kalabiliriz?.. Vurdumduymazlık ne kadar sürebilir?

- Dünyada iki çeşit kör bulunur... Biri, gerçekten kör olanlar... Diğeri ise... Hırslarından dolayı körleşenler.

Bizi yönetenler "gerçek kör değil."

Ama hırs onları öylesine körleştirmiş olmalı ki, altlarındaki zeminin kaymakta olduğunu bir türlü farkedemiyorlar.

"Daha ötesi" çok zor.

O nedenle "duruşunu" düzeltmesinde ve "yeni bir fotoğraf vermesinde" fayda var.