"Sen ne diyorsun.. Çocuklar 2.5 ay kısa devre askerlik gibi hazırlık kampı yaptılar. Tam 13 hazırlık maçı oynadılar" diyebilirsiniz.. Yakın gözlüklerle bakınca öyle..

Ya biraz daha derinlere girince..

"Hazırlık" takımın 2.5 ay kampa alınıp 13 maç yapması değildir..

Hazırlık, çok da kapsamlı, çok daha topyekun bir çalışmanın adıdır..

Neden böyle diyorduk?..

Çünkü bu takım, Türk basketbolünün yakaladığı en mükemmel kuşaktı.. Yeniydi, işin başındaydı ve Fransa şampiyonası dahil 2 yıl hazırlandıktan sonra, kendi ülkesinde oynayacaktı. Oysa rakipler, Olimpiyat sonrası, artık eskiyen takımlarını değiştirecek ve 2001 yılında yeni bir başlangıç yapacaklardı..

Daha işin başında, onların devleri ile başa baş mücadele eden Türkiye, iki yıl sonra, ötekilerin yeni takımı önünde, hem de kendi sahasında tabii favori olacaktı..

Öyle olunca artık iş, bu iki yıllık planlamayı, sporcusu, yöneticisi, seyircisi, kulüpleri, teşkilatı ve devleti ile topyekun yapabilmekti.

Yaptık mı?..

Yapabildik mi?.

Basketbol takımlarının Pelesi, Maradonası, Hagisi, bu adamlardır, doğru..

Basketbolün en az bulunan, en pahalı, en kritik adamlarının ikincisi de, potanın dibinde oynayan, Centerler, Pivotlardır..

Türk milli takımının, 2001 Avrupa Şampiyonasında Kerem ve Hüseyin Beşok ile oynayacağını, daha 1999 yılında, bu ülkenin çocukları bile biliyordu..

Bu ikisinin kulübü, basketbole büyük yatırımlar yapan Efes Pilsen'di..

Ne yaptı Efes..

Galatasaray'dan aldığı Kerem'i nerdeyse cezalandırmak, köreltmek ister gibi, kenarda oturttu. Avrupa Şampiyonasındaki rakibimiz Mulaömeroviç'i oynatıp, onu geliştirdi, yetiştirdi. Adam Türkiye'deki şampiyonada evinde gibi oynadı.

Hüseyin Beşok gibi bir muhteşem fizik ve yetenek de, gene kenarda oturtuldu. Bu sırada Europe 2001'deki en büyük rakibimiz Yugoslavya'nın oyuncusu Drobnijak, basketbol uzmanlarının deyişi ile "Basketbolü Efes sayesinde öğreniyordu."

Mula ile Kerem'in, Drobnijak ile Hüseyin arasında dağlar kadar fark olsa, Efes'in bu tutumu mazur görülebilirdi. Oysa değildi. Hatta bizimkiler daha iyiydiler. Ama Efes tercihini rakiplerden yana kullandı.

Bu turnuvada Mula ve Drobnijak'ın turnuva geneli ve Türkiye özelinde nasıl oynadıklarını da gördünüz, Kerem ile Hüseyin'in verebileceklerinin onda biri ile nasıl çabaladıklarını da..

Peki kabahat kimde?..

Basketbol Federasyonu Efes'e küsüp, adeta kendisine rakip gibi göreceğine, "İdarecilik" yapsa, Kerem ve Hüseyin'in daha fazla oynamasını sağlayacak telkinlerde bulunsa, medyanın baskı yapmasını sağlayacak lobiler geliştirse, durum acaba gene böyle mi olurdu?..

Avrupa 2001'e, herhangi bir basketbol takımının en önemli iki adamı, point guard ve pivotu yumuşak karnımız, en zayıf yerimiz olarak geldik.

Peki Efes, milli takımı ve Avrupa Şampiyonasını düşünme gereği duymadı. Kerem'i köreltti, Hüseyin'i küstürdü, ya bizim 5 kişilik koçlar konsorsiyumu ne yaptı?..

Bütün bir sezonun nerdeyse dörtte üçünü, kenarda geçirdikleri dikkate alınarak, bu 13 hazırlık maçında Kerem ve Hüseyin'e, 30 dakikalık bir ortalama ile, oynama alışkanlığı sağlanamaz mıydı?.

Bu maçların pek çoğunu izledik. Bu iki kritik adam Kerem ve Hüseyin'e, maç eksikliklerini dikkate alan özel bir tutumun farkına varmadık..

..Ve de.. Kerem ve Hüseyin'in yeterli olamamaları halinde, hele rakiplerle boy ve oyun hızı farkının görülmesi durumunda Mehmet Okur'lu, Hidayet'i point guard olarak kullanıp, Harun'u İbo ile ayni anda oynatacak "B Planı" ileri sürenler, nerdeyse vatan haini ilan edilmedi mi?. Medya fikir söylemekten korkar oldu mu?.

Şimdi bu hazırlık için "İyi" demek mümkün mü?.

Federasyon önce gurup maçlarını, çocukların alışık olduğu kent içindeki Atatürk Spor Salonu yerine, kent dışındaki, Aski'ye aldı.. Basketbolcular ulaşabildikleri herkese gidip (Bu arada bana da geldiler) bu kararı protesto ettiler ve kendi salonlarını istediler. Federasyon kabul etmedi. Oysa Abdi İpekçi gibi, Atatürk Salonu da elden geçirilebilir, çocuklara bu moral güç verilebilirdi. Gurup maçlarından nasıl kıl payı çıktığımızı hatırlayın..

Bir federasyon kendi takımına karşı böyle bir karar alabilir mi?.

Basketbol Federasyonu, Abdi İpekçi Salonunun bir yıl önce kendisine teslimini istedi. Salon revizyondan geçecek ve finale kalması yüzde 95 olan Türkiye, final öncesi bu salonda hazırlık maçları yaparak alışacaktı..

Oysa bakanlık bu ülkede başka kent, başka salon yokmuş gibi, güreş şampiyonasını bahane ederek Abdi İpekçi'yi vermedi. Verdiği zaman iş işten geçmişti. Salon, maçların açılışına değil, final turuna kılı kılına yetişti. Skorbord, maçtan 18 saat önce yerine takılabildi.

Yani Türkiye, kendi ülkesindeki turnuvada, Ankara ve İstanbul'daki salonlara, rakipleri kadar yabancı olarak çıkartıldı.

Şimdi bu hazırlık için "İyi" demek mümkün mü?.

Yığınla Olimpiyat, dünya şampiyonası izledim.. Hepsinde, ev sahibi takımlara nasıl hoşgörü ile bakıldığını, ev sahibinin, hatta nasıl resmen ve alenen tutulduğunu, desteklendiğini gördüm..

Hayatımda ilk defa, ülkemizde bunun tersinin yaşandığına şahit oldum.. Ertesi gün rakibimiz Fransa olabilecekken Fransız, İspanya olabilecekken İspanyol hakemlerle oynamak zorunda bırakıldık..

FİBA'da Hakem işlerini ayarlayan (!) Kotleba'nın ne mal olduğunu tüm basketbol camiası bilir.

Asıl dehşet verici olanı, İspanyol hakemin de ne mal olduğu yarı finalde ortaya çıkmışken, finali gene onunla yaşamak zorunda bırakıldık. Bir hakemin hem yarı final, hem finalde görev alması dünyada görülmüş uygulama değildir.

Basketbol gibi, bir hakemin, çaldığı, ya da çalmadığı düdüklerle kazananı rahatça belirleyebileceği bir spor dalında, federasyonun bu kadar etkisiz, bu kadar sessiz kalabilmesini anlamak mümkün değil.

Her maçın hakemi bir gün evvelden açıklanırken, final hakemlerinin maç sabahı ilan edilmesini bile değerlendirmekten aciz bir yönetimle karşı karşıyayız..

Niye saklıyor Kotleba, hakemini.. Çünkü cumartesiden açıklasa, İspanyol hakeme gene görev verildiği öğrenilse kıyamet kopabilir. Maç günü emrivaki yaparsan, en azından medyayı susturmuş olursun..

Şimdi, ev sahibi takım bu oyuna gelir mi?.. Ev sahibi takımın federasyon başkanı, hadi önceden ilişkileri kurmayı beceremiş, İspanyol hakemin adı "Kör parmağım gözüne" açıklandığında elini masaya vurup "Takımı çekiyorum" diyemez mi?.. FİBA bu skandalı göze alabilir mi?.. Alamaz, ama o zaman bizimkilerin FİBA ile arası açılır. O zaman aman sus, Türkiye yenilsin, ama bizim ilişkiler kopmasın..

Bu federasyon güçlü olsa, bu federasyon kapalı kapılar ardındaki oyunlara karşı önlemlerini alsa, FİBA Genel Sekreteri Yugoslav Stankoviç ve onun yardakçısı Kotleba, oyunlarını bu kadar pervasız, bu kadar açık oynayabilir miydi?..

Osman Solakoğlu dönemlerini hatırlıyorum.. Osman Ağabey FİBA'yi öylesine avucunun içine almıştı ki, Türkiye'nin kritik maçlarına, geçin bizim istemediğimiz hakemin atanmasını, Osman Ağabeyin istediği adam gelirdi..

Naim Pintu muydu, neydi, bir Arnavut nerdeyse bizim resmi ve milli hakemimiz olmuştu..

Hani nerde o diplomasi bugün..

Hazırlık sadece sahada yapılmaz. Masa başında da yapılmalı ki, bir satılmış adam, bütün emekleri yok etmesin.. Biz yapabildik mi?..

Şimdi bu hazırlığın "İyi" olduğu söylenebilir mi?..

Evet.. Garanti Bankası olmasa, Türkiye'nin Europe 2001'den haberi olmayacaktı..

Bir medya ülkesinde yapılacak, kendisinin favori olduğu şampiyonaya bu kadar kayıtsız, bu kadar uzak kalabilir mi?..

Yukardan beri saydığım hazırlık noksanları, zamanında medya tarafından ele alınsa, eleştirilse, bu kadar yanlışı yapar mıydık, yoksa en azından bazılarını düzeltebilir miydik?..

Bir Avrupa Şampiyonasına, medyamız bu kadar uzak kalmışsa.. Bu kadar kayıtsız ve aldırışsız olmuşsa..

Bu hazırlığın "İyi" olduğu söylenebilir mi?..

Seyirci avantajı nedir?..

İlle sahaya birşeyler atmak, sahaya atlayıp, bu ülkeyi rezil etmek değil.. Ama öyle bir gürlersin ki.. Hem de futboldaki gibi 100 metre mesafeden değil, adamın burnunun dibinden öyle bir gürlersin ki, adam en kalleş kararları bu kadar rahat veremez olur, iki kere düşünür..

Abdi İpekçi'yi dolduran 12 bin kişi, kendilerini haksızlıklar yapan hakemi etkilemek için yönlendirecek tribün liderlerine sahip miydi?. Olsa böyle mi olurdu?.

O zaman bu hazırlığın "İyi" olduğu söylenebilir mi?..

Bütün bunlara rağmen finali, hem de o İspanyola rağmen, hem de Orhun ve Mehmet Okur gibi iki sakatımız varken, kıl payı kaybetti isek, bu 1999'da "2001'de Avrupa Şampiyonu olacak bir kuşak yakaladık" diyenlerin ne kadar gerçekçi, 12 dev adamın gerçekten ne kadar dev olduğunu ortaya koyar..

Ama "Avrupa İkincisi olduk" masallarına dalmadan ve gerçek soruyu sorarak:

"Avrupa Şampiyonluğunu niçin kaybettik?.."