Öğle yemeğini Ömer İzgi ile birlikte yedik.

Bir ara sorduk:

- Cebeci pazarına gidecektiniz?.. Ne oldu?.. Gittiniz mi?

Başkan "gittim" dedi.

- Pazarda neler dinlediniz?

- Herkes yakınıyor... Herkes dertli... Ben aralarına girince, çekinmeden, bütün şikâyetlerini sıraladılar.

Örneğin, Esenboğa Havaalanı'nın bitişiğindeki Çubuk ilçesinin pazarını.

Örneğin "Elmadağ pazarını."

Sohbet sırasında Başkan bize sordu:

- Toplumda, derdini en rahat anlatan... En çekinmeden konuşan kesim hangisi?

"Memurlar galiba... Ya da işçiler" yanıtını verdik.

Meclis Başkanı:

- Hayır hayır!.. Esnaf kesimi... Öylesine dertliler ki... Haklılar da... Millette para olmayınca, esnaf da iş yapamıyor.

- Benim de elim kolum bağlı... Eskiden, siyasetçiler iş isteyeni KİT'lere gönderirmiş... Seçmenini, devlete yerleştirirmiş... Şimdi o yol kapandı... Torpil dönemi bitti.

- Evet, herkes şikâyetçi... Ama konuştuğum kimselerden hiçbiri de "bu hükümet gitsin... Yerine şu hükümet gelsin" demiyor... Herkes sorunlarının çözülmesini bekliyor... Ve bunu da, bu hükümetin başarmasını istiyor.

- Siz de halkın içindesiniz... Halk size neler söylüyor?.. Sizin düşüncenizi de öğrenmek isterim.

Başkan'a anlattık ki...

Halk belki "bu hükümet gitsin... Şu hükümet gelsin" demiyor ama...

"İşbaşındaki hükümete de" güvenmiyor.

Zira hükümet "ey halkım... Sorunlarını biliyorum... İşte önlemler... Sizi düzlüğe çıkaracağım" diyemiyor.

Bir "kararlılık... İnandırıcılık" sergileyemiyor.

"Söylediğini yerine getirecek güçte olduğunun" işaretlerini veremiyor.

Odamızda "iki genç hanım" bekliyordu.

İkisi de "üniversiteyi başarıyla bitirmiş."

İkisi de "yabancı dil biliyor."

Ve ikisi de işsiz.

Onlara "ancak sınavla işe girebileceklerini... Devlette torpil döneminin kapandığını" anlatıyorduk ki...

"Hayır" dediler:

- Bazı arkadaşlarımız birer torpil buldular... Siyasetçileri... Ve işe girdiler... İsimlerini ister misiniz?

Her gün "3.890 kişi 22 yaşını dolduruyor."

Yine her gün "2.500 kişi işgücü piyasasına girip, iş aramaya başlıyor."

İş bulamayınca da...

Kimi içine kapanıyor.

Kimi de kağıdı kalemi alıp, TBMM Başkanı'na mektubu döşeniyor: