Win-Türkçe
ASCII

UYAN VE KOŞ
Amsterdam'da bir Türk kızıyla tanışan Trevisson tatil için ülkemize geliyor. Bir, iki derken Türkiye'yi sevmeye başlıyor. Tabii gelişini, onun deyimiyle sırf 'kız olayına' da bağlamamak lazım. Trevisson zaten yerleşmek için Milan'dan başka bir şehir arıyormuş çünkü sıkılmış!

Delirmek üzereyim. Ne demek Milan'dan sıkılmak? Böyle şey mi olur? O da beni tam tersine ikna etmeye çalışıyor: "Orada herkes çıldırmış gibi yaşıyor. Milan'da uyanırsınız ve koşmaya başlarsınız. Pazar günleri bile. Bu psikolojik bir şey. Ben bir Pazar günü bunun farkına vardım. Kalkıp niye koşuyorsun? Rahatla biraz! İşte böylece Milan'dan ayrılmaya karar verdim."

PARA İÇİN GELMEDİM
Ailesi ise Türkiye kelimesini duyunca biraz ürkmüş... "Swatch'da çalışıyordum, kazandığım para iyiydi, yaşantım iyiydi. Postanede çalışıyor gibiydim, tamamen risksiz. Annem niye rahatımı bozduğuma bir anlam veremedi" diyor.

Ancak ailenin fikri, İstanbul'a oğullarını ziyarete geldiklerinde değişmiş. Bir hafta geçtikten sonra babası "ben de burada yaşayabilirim" demeye başlamış. Trevisson'a iş arkadaşlarından da itirazlar gelmiş tabii. Onun istediği, kız arkadaşıyla bir sahil lokantasına gidip balık yemek, sonra da kuzu kuzu evine dönmekmiş... Ve bütün bunları üç saat içinde yapabilecek olması onu çok cezbediyor: "Buraya kesinlikle para için gelmedim. Eğer öyle bir niyetim olsaydı, Amerika'ya giderdim. Benim amacım zengin olmak değil, benim isteğim basit, romantik bir hayat yaşamak."

İki millet birbirine çok benziyor
Trevisson romantik bir hayat sürecek diye boş oturacak da değil. İşte burada devreye Trevisson'un İtalya'dan okul arkadaşı olan Altuğ Küçük giriyor... Küçük'le Trevisson, bir ajans kurmuşlar. Adı 'C+'. Bugünlerde ofislerine yerleşmeye çalışıyorlar. Trevisson'un iş sunma konusunda enteresan bir tutumu var. "Ben kimseye portfolyomu götürüp bunları yaptım demem. Şu an oturduğum evin hemen yanındaki billboardda bile benim yaptığım bir Swatch reklamı var" diyor ve devam ediyor: "Bir ürün için hazırlık yaparım, sonra da teklifte bulunurum, beğenilirse beğenilir." Yedi aydır Türkiye'de olan Trevisson bugüne kadar Türk kültürünü incelemiş. İnsanların nerede güldüklerini, nerede gülmediklerini anlamaya çalışmış. "Her şeyi de anlamak istemiyorum gerçi. Çünkü taze olmak istiyorum. Hiç televizyon seyretmiyorum mesela. Okuduğum okulda marketing ve sosyoloji dersleri aldım, dolayısıyla bu ülkeyi anlamak için televizyon seyretmem gerekmiyor. Hem ya televizyon ülkenin yanlış yüzünü tanıtıyorsa?" diyor.

Trevisson'un kendine güveni tam: "Çok kolay bir şeye kalkışmıyoruz fakat işler iyi olacak. Türk insanının değişik bir kültürü var gibi görünüyor fakat aslında Türklerle İtalyanlar birbirlerine çok benziyorlar. Bu yüzden de bir problemim olacağını sanmıyorum."

Trevisson ve Küçük, dünya çapında reklamcılık yapmayı düşünüyor. Reklam dünyasında çok önemli bir isim olan ve Nike reklamlarının yönetmenliğini yapan Fernando de France şöyle demiş: "Elinde iyi bir proje olursa bana haber ver. Ne olursa olsun seninle çalışırım." Trevisson, "Bu gibi durumlarda Fernando yönetmen olur, ben kreatif direktör olurum, Fransa'dan başka bir arkadaş gelir, Altuğ metinleri yazar ve hep beraber çalışırız" diyor. Hadi bakalım!

'Gençlere inanıyorum'
Doğrusu tam da ekonomik krizin olduğu bir dönemde, millet Türkiye'den kaçarken yabancı bir reklamcının yıkılmaz inancı beni şaşırttı. Bunu kendisi şöyle açıkladı: "Ben Türkiye'ye inanıyorum. Yeni jenerasyon her şeyi değiştirecek. Mesela şu anda bir şirkete gitsem ve genel müdürüyle görüşmek istesem belki 65 yaşında biriyle karşılaşacağım ve söylediğim şeyleri pek beğenmeyecek, ama gördüğüm kadarıyla bu değişmeye başladı. Ailenin gençleri yurtdışına okumaya gönderiliyor ve ondan sonra da işin başına geçiyorlar. Onların bakış açısı ise çok daha modern oluyor."

Gerçi Trevisson Türkiye'de temelli kalmayabilir. Konuşmalarından anladığım kadarıyla ne kadar çok yer gezerse o kadar olgunlaşacağını düşünüyor. Fakat her şeyden önce Türkçeyi öğrenecekmiş. "Türkçeyi öğrenirseniz Almanya'da çok rahat yaşayabilirsiniz mesela" diyor.

Aslı E. Perker