|
|
|
Yeşil çirkin devin aşkı
DreamWorks'ün yeni canlandırma harikası 'Shrek' bu tür sinemanın tüm kalıplarını devirip geçiyor. Masalların temaları ve kahramanları yenilenirken, senaryo daha çok büyüklere seslenen espriler ve güncel olaylara göndermelerle dolu
Cannes şenliğinde yarışan ilk canlandırma sineması örneği diye yazdı kimi gazeteler... Yanlış: Bu alanın ustası Ralph Bakshi'nin 'erotik-canlandırma' örneği "Fritz the Cat-Kedi Fritz" filmi 1972'de yarışmada yer almıştı. 30 yıl sonra "Şrek" bunun yeni örneği oldu. Gerçi ödül almadı, ama hemen herkesi hayran bıraktı.
Filmin yapımcıları, daha baştan farklı bir çizgi-film örneği yapmak için yola çıkmışlar. Gerçi Bakshi'nin 30 yıl önce büyük bir cüretle, temelde çocuklar için yapılmış bir filme seks ve uyuşturucu sokması kadar radikal değil tavırları... Ama yine de az sürpriz içermiyor.
Yakın tarihli bir şirket olan DreamWorks, bu kısa sürede "Mısır Prensi", "Eldorado Yolu" ve "Tavuklar Firarda" gibi üç filmle canlandırmadaki iddiasını göstermişti zaten... Bu kez, kahramanları insanlardan uzak yalnız yaşayan çirkin yeşil dev, alev saçan bir ejderha, ejderhanın kaçırıp bir şatoya kapadığı güzel bir prenses ve ne yapıp edip prensesle evlenmek isteyen zalim ve cüce bir prensten oluşan bir masalla karşımıza geliyorlar. Haa, bir de son derece marifetli bir eşeği de unutmadan!..
GÖRKEMLİ TEKNİK
Hikâye bildiğimiz çeşitli masallardan bir kolaj gibi duruyor. Teknik tek sözcükle görkemli: Artık kahramanların yüzünde oluşan binbir ifadeden bulutların, rüzgarın veya alevlerin çeşitli renk tonlarına, binbir ayrıntıyla bezeli ve son derece doyurucu bir teknikle oluşmuş bir film var karşımızda...
Ama en hoşu, filmin bu tür sinemanın tüm kalıplarını büyük bir rahatlıkla devirip geçmesi... Bildik masalların bildik temaları, durumları ve kahramanları görkemli bir saygısızlıkla sanki yenileniyor. Senaryo daha çok büyüklere seslenen espriler ve güncel olaylara göndermelerle dolu. Örneğin bir sahnede kahramanlarımızın "Kaplan ve Ejderha" filmine gönderme yaparak döğüşmeleri, insanı önlenemez bir kahkahaya boğuyor.
Ve bu özgün yaklaşım, finalde de kendini gösteriyor. Alışılmış bir "happy end" yok filmde... Daha doğrusu, bu yine bir 'mutlu son' (başka türlü olabilir mi?), ama beklenen tarzda değil... Tüm klasik finalleri altüst eden, seyircisini farklı olmaya ve farklı olanlara karşı engin bir hoşgörü taşımaya çağıran film, bu finalle akıllara iyice yerleşiyor.
Ben Cannes'da filmin özgün halini gördüm. Bizde seslendirmeyi yapanlar da çok yetenekli sanatçılar. (Mehmet Ali Erbil ve Okan Bayülgen başta). Ama, doğrusu, Mike Myers'in Shrek, Eddie Murphy'nin eşek (!), Cameron Diaz'ın prenses seslendirmeleri öylesine başarılı ki, imkân varsa özgün kopya seanslarını izleyin derim...
ŞREK Shrekt
Yönetmenler: Andrew Adamson, Vicky Jenson * Senaryo: Ted Elliott, Terry Rossio, Joel Stillman, Roger H. Schulman * Müzik: Harry Gregson-Williams, John Powell * Özel efekt danışmanı: Ken Bielenberg * Canlandırma yönetmeni: Raman Hui * DreamWorks yapımı
Atilla Dorsay
|
|
|
|